| |
Αφήνω αυτές τις λέξεις μου για παρακαταθήκη,
όταν περάσει ο καιρός να τις θυμάμαι.
Αν μ’ αξιώσει ο Θεός, στην ηλικία την Τρίτη,
όσο διαβάζω, οι εαυτοί μου να μιλάνε.
Δεν είχα βάσεις σταθερές για να πατήσω,
μόνο το όνειρο πως θέλω να πετάξω.
Με έχει πιάσει εμμονή μ’ αυτό το γκρίζο,
μέσα στη πόλη μου να θέλω να τ’ αλλάξω.
Είμαι μικρός, αδύνατος, μα ακόμα ονειροπόλος,
κάθε ιδέα μου εγώ, θέλω να κάνω πράξη.
Έχω ανάγκη ο εαυτός μου να αλλάξει,
κι αν μεγαλώσει, αν καταλάβει, να διδάξει…
Αυτά, πια κρίνε τα εσύ! Στη Τρίτη ηλικία!
Εκεί π’ όλα τα χρόνια μου γίνανε εμπειρία.
Κι αν είναι πλάνη όλο αυτό, άμα μετά νοήσω,
τουλάχιστον την αρετή, ελπίδα να κρατήσω!
Άφησα χίλια γράμματα για παρακαταθήκη,
και το καθένα από αυτά, να ξέρεις μου ανήκει!
Αν νιώσω στα ποιήματα, στο μέλλον, ό,τι σφάλω,
να ξες πως είν' ειλικρινές... Ό,τι έχω δει, προβάλλω.
Μ' αφήνω κι υστερόγραφο, ελπίζω να 'μαι εντάξει,
τα πιο πολλά μου όνειρα να τα 'χω κάνει πράξη.
Αν κάποια πήγανε καλά, έπαρση μη με πιάσει,
ο άνθρωπος στη φύση του εκεί πρέπει να φτάσει!
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 6
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
