| |
Οταν μου πεις πως μ αγαπάς να μου θυμίσεις να το πω σ αυτό τον κόσμο
Σ αυτό τον κόσμο που όπου πας
καρδιά ψυχή πνοή δεν βρίσκει δρόμο.
Όταν μου πεις πως μ αγαπάς να μου θυμισεις
σε χαρτακι να το γράψω
και σαν αέρινη σιωπή σαν όρκο μου τον πιο βαθύ να το φυλαξω
Και να το δείξω σ όσους πουν
Πως η αγάπη κάποτε πεθαίνει
σε ένα κόσμο που ολοι ζουν
σε αμαρτίες και εθισμους. παραδομενοι.
Στον κόσμο που όλοι οι γνωστοί γίνονται ξένοι.
Όταν μου πεις πως μ αγαπάς,
να μην αργήσεις ,το βράδυ να γυρίσεις
Γιατί φοβάμαι ότι ζω ένα όνειρο απατηλο ,
Στις πονεμενες και παλιες μου αναμνήσεις
Όταν μου πεις πως μ αγαπάς να
μη ξεχάσεις πως με πληγωσαν αγάπες
Για να αναγεννηθω ξανα ,
μέσα από όνειρα μισά κι από τις ίδιες μου τις στάχτες
Και θα το πω σε όσους πουν
Πως η αγάπη κάποτε πεθαίνει
Σε ενα κοσμο που ολοι ζουν
σε αμαρτίες κι εθισμους παραδομενοι.
Μέσα στον κόσμο που οι γνωστοί γίνονται ξένοι.
Να μου το πεις πως μ αγαπάς
Μέσα στον κόσμο που οι εραστές γίνονται ξένοι.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 5
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
