| |
Η Μανωδέσσα περιπλανήθηκε πολύ μέχρι να φτάσει σε εκείνο το σημείο. Δίπλα της είχε την κόρη της την Αγαλίρα! Οι δύο τους έψαχναν για ένα κρυφό σημείο που έλεγαν πως τρεις αιώνες πριν ένας ιερέας απο την Αιτωλία καταράστηκε το μέρος! Στάθηκαν για μία στιγμή μπροστά στο ορμητικό ποτάμι μιας κ ήταν Γενάρης μήνας και τα νερά φούσκωναν! Το ποτάμι δεν είχε όνομα και ήταν θυμωμένο. Ένα θυμωμένο ποτάμι ποτέ δεν είναι έτοιμο να ακούσει!
Η Μανωδέσσα έκατσε εκεί δίπλα σε έναν βράχο έβαλε το χέρι της στα παγωμένα νερά και άρχισε να του μιλάει!
“Γλυκά νερά του ποταμού, θυμωμένα μου νερά γιατι;” ρώτησε η Μανωδέσσα! “Μάγισσα της Γης του Απειρωταν” άρχισε να μιλάει το ποτάμι “Με ξέχασαν σε αυτόν τον τόπο!” συνέχισε να λεει το ποτάμι “απ όλες τις μάγισσες σε αυτόν τον τόπο μόνο εσύ βρήκες το θάρρος να με ρωτήσεις!” η Μανωδέσσα έβγαλε το χέρι της απο το νερό. Η Αγαλίρα έφτασε δίπλα της και έβαλαν και οι δύο τα χέρια! “Πως σε λένε ποτάμι;” ρώτησε η Αγαλίρα και ο ποταμός της απάντησε! “Δεν εχω όνομα, μα κάποτε πνίγηκε εδώ ένας ταύρος! Αυτός ο Ταύρος του Απειρώταν!” η Μανωδέσσα κοίταξε βαθιά στο νερό και είδε ένα είδωλο, αυτό το είδωλο ήταν ένας ταύρος! “Βοϊδομάτης” είπε η Μανωδέσσα “Βοϊδομάτη θα σε φωνάζουμε!” κια το ποτάμι χάρηκε και τις έβρεξε τα πόδια!
“Πές μου λοιπόν Βοϊδομάτη, που είναι τα μάγια;” και το ποτάμι φούσκωσε και ξέρασε απο μέσα του ένα πήλινο ειδώλιο δεμένο! Η Αγαλίρα το πήρε στα χέρια της! “Μάνα!” είπε η Αγαλίρα! “Πάρε Νεραιδόνερο απο το ποτάμι κια λύσε τον κατάδεσμο ενάντια στην γενιά μας!”
Και το ποτάμι έδωσε το νεραιδόνερο και απο τότε φουσκωμένο και χαρούμενο μάς χάρισε το νερό του για να μην διψάσουμε ποτε!
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 0
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
