| |
Το κενό μνήμης
ΕΥΓΕΝΙΑ ΗΛΙΟΠΟΥΛΟΥ
Στην πορεία ενηλικίωσης υπάρχει, πάντα, μία στιγμή που παρουσιάζεις ένα κενό μνήμης. Για λίγο το μυαλό σου παραλύει. Ξεχνάς μία στιγμή, ένα πρόσωπο, μία ημερομηνία. Βρίσκεσαι κάπου χαμένος. Κανείς δεν σου φταίει .Το λάθος ήταν δικό σου. Άργησες να πάρεις μια απόφαση επειδή ξέχασες μία σημαντική λεπτομέρεια. Λόγω πνευματικής υπερκόπωσης, μεγάλου φόρτου εργασίας ή υπερβολικής συναισθηματικής φόρτισης. Έτσι γλιστρά ,μέσα από τα χέρια σου, και χάνεται, μία σημαντική στιγμή. Είναι γεγονός! Προσωρινό η μόνιμο φαινόμενο σε ξαφνιάζει, σε απογοητεύει και φυσικά σε προβληματίζει. Πώς αντιδράς εσύ ο ισχυρός, ο άριστος και ο βαθιά σκεπτόμενος άνθρωπος; Το αποσιωπάς; Αποδέχεσαι την έναρξη αδυναμίας μιας ικανότητας ;Αδιαφορείς; Θα βρεις αρκετό θάρρος για να σκάψεις στο μυαλό σου και να βρεις τις αιτίες που το προκάλεσαν; Η εκ του πονηρού, σκόπιμα και πονηρά θα το θάψεις; Δεν έγινε επειδή κανείς δεν το διαπίστωσε εκτός από τον εαυτό σου! Ναρκισσιστικά το αποκλείεις; Εγωιστικά, εκ του ασφαλούς, επειδή μέχρι τώρα είχες μία άψογη καταγραφή όλων των γεγονότων, κρυφά και ήπια θα αναζητήσεις τι το προκάλεσε; Σε ντροπιάζει ,σε ενοχλεί επειδή πρακτικά σε απορυθμίζει!
Η ζωή συνεχίζεται μονότονα και βασανιστικά και εσύ φαινομενικά αδιατάρακτη, φοβισμένη προχωράς θαρραλέα στην αντιμετώπιση της καθημερινότητας. Η ρουτίνα ροκανίζει την πραγματικότητα και οι αποφάσεις σου ακολουθούν την αναγκαιότητα και όχι την ομορφιά της ζωής. Δεν είσαι αυτοκαταστροφική αλλά ξέρεις ότι σε περιμένουν στην γωνία. Τίποτα ,σε αυτή την ζωή, δεν είναι τυχαίο. Μέχρι που το κενό μνήμης επαναλαμβάνεται. Πολλάκις. Με μικρότερη η μεγαλύτερη συχνότητα και έκταση. Ενοχλητικά και βασανιστικά. Νοιώθεις παροπλισμένη και ανήμπορη μπροστά στο μέλλον. Χωρίς εφόδια και πυρομαχικά. Πως να ανταπεξέλθεις στα δύσκολα όταν ξεχνάς σημαντικές λεπτομέρειες. Η ζωή σου κρέμεται στα μανταλάκια των λεπτομερειών. Είσαι εκτεθειμένη στα ψέματα και τα επαναλαμβανόμενα λάθη σου. Στο σταυροδρόμι της ζωής κάθεσαι και ατενίζεις το μέλλον. Καλείσαι πλέον να πάρεις την πιο σημαντική απόφαση. Θα ζητήσεις παράταση και θα το ξεχάσεις ή θα προχωρήσεις στα λογικά και τα δέοντα. Μία αλήθεια που ταράζει τα λιμνάζουσα νερά στα οποία επιπλέεις τόσα χρόνια. Αφήνεις ,στην άκρη την πλήξη, και πάς στους επιστήμονες. Ιατρική και υποβολή σε μία σειρά εξετάσεων για την διάγνωση και την θεραπεία του προβλήματος. Μπαίνει μία ανησυχητική διάγνωση και προτείνονται θεραπείες. Η έκβαση προδιαγράφεται και θα είναι ανάλογα με την βαρύτητα και τις επιπλοκές της νόσου. Δύο πόρτες έχει η ζωή, η μία είναι η νοσηλεία και η φυλακή της αναπηρίας. Ο άλλη είναι ο θάνατος και η ελευθερία της στιγμής του αποχωρισμού; Τι θα κάνεις;
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
