Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132737 Τραγούδια, 271227 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 καθαρσις
 
Εχουν βρεθει κι αλλοι στην θεση μου
για μια γυναικα μεσα τους να θρηνουν
να αργοσβυνουν
τι απεγιναν αραγε;
τα καταφεραν ή τους ρουφηξε
η κινουμενη αμμος;
Τι θα απογινω εγω;
Δεν ειμαι ναυτικος να βρω αλλο λιμανι
Δεν ειμαι τζογαδορος να μπορω να ρεφαρω
Ειμαι ενας τρελος που ακομα σε θελω
δεν περιμενω να γυρισεις
μα αυτο δεν μου στερει
2 πιατα να βαζω στο τραπεζι
στο κρεβατι να κοιμαμαι απο την μεσα μερια
για να μην με ξυπνησεις
καθως θα σηκωνεσαι
εξαιτιας της συχνοουριας σου
και στο αμαξι μολις πιασω τα 50
να ακουω την φωνη σου
να μου λεει
"κοψε"
κι εγω να κοβω
να σταματαω
να αποσυρομαι απο τον κοσμο
αφου ολος ο κοσμος ησουν εσυ
μα εσυ εισαι αλλου
κι εγω εδω
ξεπεταω στιχο τον στιχο
προσπαθωντας να αντεξω τον πονο
μα δεν βρισκω τελος
βγαινω εξω
οι γυναικες διπλα μου εχουν το προσωπο σου
εχουν το γελιο σου
φορουν το αρωμα σου
κι αυτο ειναι σκληρο
αβαστακτο
μεσα δεν βαστω
εξω παραληρω
μπαινω σε ενα μπαρ κυνηγημενος
καθομαι σε ενα σκαμπο
κοιτωντας την τρυπα στο ενα μου παπουτσι
καποια ερχεται διπλα μου
κοιταζω-τι να δω;
εχει το προσωπο σου
μου ανοιγει κουβεντα
εχει την φωνη σου
εχει το τικ στα ματια σου
αυτα τα ματια που λατρεψα
οι φλεβες πεταγονται στα χερια της
σαν τις δικες σου
φευγουμε μαζι
η πουτανα
κι ο τρελος
καπως να βγει το βραδυ
καπως να τελειωσει το ποιημα
ελλειψει καθαρσις
οι ανθρωποι σκανε
τρελαινονται
γραφουν
μερικες φορες ολα μαζι


 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 8
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Συλλογή
      ελευθερος στιχος
      Κατηγορίες
      Αταξινόμητα
      Ομάδα
      
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

κανεις δεν ειναι ικανος μεχρι να γινει
 
koyloykakoselias
23-06-2022 @ 09:51
::up.:: ::up.:: Καλημερα Νικο
ΕΛΠΗΝΟΡΑΣ
23-06-2022 @ 10:48
Σε συμπονώ, αγαπητέ,
γι' αυτό θα σου συστήσω:
Άναψε σ' Άγιο κερί,
να σου τη φέρει πίσω
::hug.::
ΑΜΑΡΥΛΙΣ
23-06-2022 @ 11:03
Αχ! και να ήξερες καλέ μου φίλε πως το πέρασα κι` εγώ αυτό, είπα πως θα πεθάνω μα δεν πέθανα, βασανιζόμουν χρόνια.
Κι` ήρθε κάποτε η μέρα που τον έρωτα με έρωτα ξεπέρασα, οι πληγές απ` τ` αγκάθια πονάνε ακόμα μερικές φορές, δεκαετίες μετά , μα ζω, επιτέλους ζω, με αγάπη Γεωργία. ::hug.:: ::hug.:: ::hug.::
liontari73
23-06-2022 @ 11:52
::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
Λεονόρα
23-06-2022 @ 17:50
Τώρα τελευταία γράφεις!!!
Merlin9988
23-06-2022 @ 18:47
Η γαμημένη η συνήθεια που σου έχει γίνει ο άλλος ή η άλλη και δεν ξεπερνιέται. Πρίν 10 χρόνια θα σου'λεγα να πιείς ο,τι πίνεται και να κάνεις το ξυράφι φίλο σου για να ξεχνιέσαι. Τώρα μόνο το πολύ φαϊ θα σου προτείνω και κανα μπάφο. Έτσι κι αλλιώς θα σου έρθει ως ανάγκη. Πολύ φαϊ, πολύς φραπές και κάνα ρο με έχουν βοηθήσει εμένα. Μετά έρχεται σιγα σιγα ο χρόνος και ξεχνιέσαι. Σχέση δεν ξανακάνω, παρά μόνο με διακριτά όρια και χωρίς να σε βλέπει ο άλλος σαν ιδιοκτησία του.
tabasco0
23-06-2022 @ 19:38
Χαίρομαι που η μάκια που έγραψα έχει διαδραστικότητα-ετσι να ανοιγομασυε και να βγαίνουμε από το καβούκι μας
Ηypocrisy
25-06-2022 @ 05:07
ετσι ειναι αμα βλεπεις την ψυχη στο σωμα δεν συνηθιζεται το συνεχεια μαζι... ακομη αναρωτιεμαι γιατι δεν επιστρεφει.. μου ελειψαν τα γραπτα σου και ξαναμπηκα

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο