|
| η σκυταλη | | | Μια σκυταλοδρομια ειναι η ζωη.Το παλιο δινει την σκυταλη στο νεο ,μεχρι εκεινο να γινει παλιο και με την σειρα του να την δωσει στο πιο νεο. Αυτη η αεναη αθλοπαιδια ειναι συνυφασμενη με την ανθρωπινη υπαρξη.
Ο πατερας δινει την σκυταλη στο γιο κι ο γιος στο γιο του. Καποιος καποτε ρωτησε "γιατι;"Μα απαντηση δεν πηρε.Ξαναρωτησε πιο δυνατα"Ποιο το νοημα;"Μια γρια τον λυπηθηκε κοντοσταθηκε και του αποκριθηκε.
"Γιατι ετσι κανουν ολοι"Η απαντηση της δεν τον καλυψε, μαλλον χειροτερεψε την ψυχολογικη του κατασταση.Παγωσε.Σταματησε το τρεξιμο και το πιο φοβερο; Αφησε να του πεσει η σκυταλη. "Του πεσε η σκυταλη",ειπε καποιος εκπληκτος "Θεε μου βοηθα μας του πεσε η σκυταλη".Ειπε καποιος αλλος.Εγινε πρωτη ειδηση στα καναλια το τουιτερ και το f/b κατακλυστηκαν απο μηνυματα απο βρισιες και καταρες .Η αστυνομια τον συνελαβε και τον παρεδωσε στην αντιτρομοκρατικη που τον οδηγησε σε ενα μυστικο μερος και αρχισε να τον ανακρινει χρησιμοποιωντας τα πιο σαδιστικα κι εξελιγμενα βασανιστηρια.Εκεινος ελεγε και ξαναελεγε οτι ηταν παραλογο ολο αυτο που γινοταν."Παραλογο;Ειπαν οι σκατομπατσοι παραλογη ολη η ανθρωπινη ιστορια;Του ειπαν και αφου τελειωσαν μαζι του τον παρεδωσαν ζωντανο-νεκρο στους επιστημονες ,να κανουν πειραματα πανω του.Εκεινοι ασχοληθηκαν με τον εγκεφαλο του να κατανοησουν απο που προερχοταν αυτη η παρεκτροπη. Τον γεμισαν καλωδια του εκαναν ηλεκτροσοκ για να τον "γιατρεψουν"να εξουδετερωσουν την βουληση του.Εκεινος πλεον δεν μπορουσε να μιλησει απο τα βασανιστηρια των γαμημενων μπατσων των γαμημενων επιστημονων μονο με παντομιμα γυρεψε ενα χαρτι και στυλο του εδωσαν κι εκεινος σχεδιασε ενα μεγαλο ερωτηματικο.Αποφασισαν να τον σκοτωσουν με θανατηφορα ενεση.Ενας παπας μπηκε στο κελι του το τελευταιο βραδυ.Στο χερι του κρατουσε εναν σταυρο."Τεκνο μου εστω και την τελευταια στιγμη μετανοησε-"αντε γαμησου ρασοφορε"εγραψε στο χαρτι εκεινος."Παιδι μου θα χασεις την ψυχη σου και θα τυρανιεσαι στην αιωνιοτητα.ακολουθα τον δρομο του θεου-μπες ξανα στις ραγες παρε την σκυταλη"και λεγοντας αυτα εμφανισε μεσα απο το ρασο του μια σκυταλη.Εκεινος πηρε την σκυταλη και την εχωσε στο κωλο του παπα μετα τον σταυρο τον σφηνωσε στο στομα.Οταν οι δεσμοφυλακες ηρθαν να δουν τι συμβαινει γιατι ακουσαν φασαρια ειδαν τον παπα να αντιμετωπιζει ζορια κι εκεινον να καπνιζει.
Η σκυταλοδρομια απλα υπαρχει.Υπηρχε και θα υπαρχει.Ειναι θεσμος οπως το κρατος η οικογενεια η εκκλησια.Ως τετοιος ειναι "αλανθαστος".ΕΙναι η μαγια για να μεγαλουργησει η ανθρωποτητα ειναι η κολα που κραταει ενωμενη την κοινωνια.Δεν υπονομευεται δεν κριτικαρεται δεν αμφισβητηται.Καποιοι θα βρεθουν για χ,ψ λογους* να αντιδρουν.Τους μαζευουν τους εξουδετερωνουν .Γι αυτο αν διαβασεις τουτο το κειμενο
κανε μου την χαρη σε παρακαλω και κρατα γερα την σκυταλη στο χερι σου κι αν ερωτηματικα -μωρα σου γεννηθουν να τα θανατωσεις σαν τον Ηρωδη γιατι αν φτασουν να εξουσιαζουν την σκεψη σου
και αν σε αυτες χαρισθει η καρδια σου κινδυνος εισαι για τους αλλους και για τον εαυτο σου.
χ,ψ λογους*
Κοινωνικοποιηθηκες στο δασος
με τους λυκους
τα ξωτικα
τις νεραιδες.
Τροφη σου ηταν το ονειρο κι η φαντασια.
Απο μακρια χαζευες τα φωτα της πολης
να τρεμοπαιζουν
και νομιζες πως ηταν αστερια
που πεσανε κατω
κι εξακολουθουσαν να λαμπουν,
ομως κατι παντα σε εμποδιζε,
να πλησιασεις πιο κοντα.
Καποτε μια κοπελα της πολης
χαθηκε στο δασος.
Της εδειξες το δρομο να γυρισει πισω.
Εκεινη ηρθε την επομενη μερα παλι
και την μεθεπομενη
και καθε μερα.
Μια μερα σου ζητησε να πας μαζι της
να αφησεις την μοναξια σου
και να την ακολουθησεις.
Το εκανες
κι απο την ομορφια και την απλοτητα
βρεθηκες στην ασχημια και το χαος.
Δεν αντεξες και της το ειπες.
"οι ανθρωποι εχουν πολλα χρωματα στα ρουχα τους
στα δερματα τους
μα η καρδια τους ειναι μαυρη σαν καρβουνο.
Δεν ειναι αυτο που δειχνουν
δεν λενε αυτο που σκεφτονται.
Το χρημα γι'αυτους δεν ειναι μεσο ειναι σκοπος.
Θλιβομαι εδω ειμαι δυστυχισμενος.
Θελω να γυρισω στο δασος μου."
Αν μ'αγαπας θα μεινεις εδω,σου ειπε
κι εσυ εμεινες γιατι δεν ηθελες να την χασεις,
αλλα ησουν χαμενος,
φυλακισμενος στα μπετα.
Ασφυκτιουσες
σαν το ψαρι στην στερια.
Αρχισες τις καταχρησεις,
τις ασωτιες.
Σιγα σιγα χαλαρωνες.
Συμβιβαζοσουνα.
Προσαρμοζοσουν.
Εγινες ενα με αυτους που κατηγορουσες.
Η φιλη σου τρομαξε με αυτην σου την αλλαγη,
με αυτη σου την μεταμορφωση.
Πλεον δεν ησουν ο ανθρωπος
που ειχε αγαπησει.
Σου το πε ενα βραδυ
που γυρισες σπιτι μεθυσμενος
και συ την χτυπησες.
Την εστειλες στο νοσοκομειο.
Λιγο ακομα θα την σκοτωνες.
Ενα μικρο κομματι του εαυτου σου
που ηταν ακομα καθαρο στασιασε.
Τοτε συνειδητοποιησες τα χαλια σου
την αλλοτριωση σου,
την σαπιλα σου.
μαζεψες τα μπογαλακια σου
και πηρες το δρομο της επιστροφης στο δασος σου.
Ομως οσο κι αν περιπλανηθηκες το δασος δεν ηταν εκει.
ισως γιατι εσυ δεν ησουν εσυ.Ειχες πουλησει την ψυχη σου.
Πλεον δεν ανηκες εκει.Ειχες αλλαξει στρατοπεδο.
Γυρισες ντροπιασμενος στην πολη στο σπιτι σου
και μεθυσες για μερες.
Οταν βγηκε η φιλη σου ηρθε και σε βρηκε.
Σαν σε παραισθηση την ειδες που σε εκανε μπανιο.
Σε ταισε και ξαπλωσε διπλα στο κρεβατι μαζι σου
Οταν ξυπνησες την ειδες πανω απο το κεφαλι σου
με καποιον που εμοιαζε με γιατρο.
Εκεινος σου χαμογελασε.
Εκεινη τον πηγε μεχρι την πορτα
τον πληρωσε και τον ευχαριστησε.
Ηρθε τοτε αυτη κοντα σου.
Σου ειπε οτι ο γιατρος της εδωσε αυτο.
Τι ειναι αυτο;Την ρωτησες.
Μια σκυταλη.Δεν θα την αφησεις απο το χερι σου οτι κι αν συμβει.
Εσυ δεν ειπες τιποτα.Εβγαλε τα ρουχα της και ξαπλωσε διπλα μου.
Πηγες να βαλεις προφυλακτικο.
Οχι αποψε,σου ειπε.Αποψε χωρις
|
| | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | Σχόλια: 4 Στα αγαπημένα: 2
| | | | | | |
| κανεις δεν ειναι ικανος μεχρι να γινει | | |
|
ΑΜΑΡΥΛΙΣ 24-06-2022 @ 09:26 | Ναι, είμαι σεμνότυφη....μα γράφεις αγγέλους ::hug.:: ::hug.:: ::hug.:: | | τυχαίος περαστικός 24-06-2022 @ 09:57 | Σου προτείνω να διαβάσεις το βιβλίο του Δημήτρη Τσεκούρα ''η πόρτα''.
Ίσως σου αρέσει. Το σκέφτηκα επειδή ταιριάζει με το γραπτό σου.
Πολύ ωραία η ιστορία σου.
Με κατανόηση και κρυφή ειρωνεία για την ανθρώπινη κατάσταση. | | Λεονόρα 24-06-2022 @ 16:29 | Εύγε! | | Ηypocrisy 25-06-2022 @ 05:29 | τρομακτικο. τρομακτικα αληθινο. υπεροχα δοσμενο. τελικα υπαρχει και τρομος που πρεπει να προσεχουμε, σαν κορη οφθαλου.. φυλακας αγγελος που διωχνει καθε αλλον | | |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|