| |
Η φωτιά, η βροχή και το κύμα
Ο γκρεμός, η επιλογή και το βήμα
Όσα σε πήραν απ' τη Γη σε ζωντανεύουν
Υπάρχουν άνθρωποι, ακόμα, σε προσμένουν
Ξεριζώνω την καρδιά μου για εσένα
Για έναν, ακόμη, στίχο στερνό, με την πενά
Όσα σε πήραν από κοντά μου σ' ανασταίνουν
Και στην Κόλαση ο Έρως αναπνέει
Όσα σε πήραν από κοντά μου με θεριεύουν
Δείγμα ότι η φλόγα της ψυχής πάντα θα καίει
Θα πρέπει να γνωρίσεις το παιδί σου
Η Αλήθεια που κρατώ είναι δική σου
Το χώμα αύριο θα είναι ο οίκος
Στα βουνά θα με ακούς, είμαι ο λύκος
Όσα σε πήραν θα σε φέρουν πάλι πίσω
Ένα πρόβλημα επιθυμώ μόνο να λύσω...
Ανάσταση στην Κόλαση, θα δούνε έργα
Τα λόγια τώρα δεν αρκούνε, φίλα με, φεύγα...
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
