Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132760 Τραγούδια, 271256 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Της ψυχής…
 Δικό σου TAS, ότι κατάλαβα…αν κατάλαβα…ένα ευχαριστώ για την αφιέρωση….
 
Την επανάσταση σου βιώνω. Εκεί στην άκρη
των δακτύλων σου, που πολλές νύχτες βουτάς
στο αλκοόλ ,να μουδιάσει η αφή σου, να περισώσει
ότι περίσσεψε απ΄ την εποχή των φθαρμένων σου τζιν.
Στις πλατείες και στους δρόμους μοναχός κατηφορίζεις
,βαμμένος κόκκινα_ έτσι κατάλαβα_ τον δικό σου Γολγοθά.
Να ανυψωθείς σε άλλο επίπεδο ερωτικών προσδοκιών
που γίναν στάχτη κάτω από την γλώσσα, σε κρεβάτια του ΄70.
Άναρχα τσαλακωμένα τα κίτρινα σεντόνια των σκέψεων σου
που ευωδιάζουν άθελα χώμα της άνοιξης σε μπετόν και αγκαλιές
του πουθενά. Επέλεξες και όμως ματώνεις , δε στο συγχωρώ ,
όχι με αυτή την ένταση όχι με αυτά τα μάτια του γκρεμού που
κοιτούν τους περαστικούς σαν δέντρα φυλλοβόλα.
Και αυτή η περιέργεια για την ψυχή των γυναικών _ματαιοπονείς_
ακατονόμαστα ωραία άσχημες φράσεις στον αντίλαλο σου πλανώνται.
Τις αρπάζω ,τις κοιμίζω ναι ,και ταξιδεύω στην αυλαία των
ξεχασμένων πόθων σου….
…αναζητώντας αγκαλιά να ανθήσουν άδικα σε νυφίτσες πρόστυχα
βαμμένες….μα η αγνότητα σου προεξέχει απ΄ τις λέξης σαν την
άχνα της ελευθερίας σου. Απλώνω τα χέρια προς το μέρος σου ,
τα μεθυσμένα σου μηνύματα βρήκαν τον στόχο ….σου απλώνω τα χέρια,
στις εθνικές οδούς της μοναξιά σου σβήνω τις λευκές γραμμές…
…σιωπώ και ακούω την σιγή σου.



 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 23
      Στα αγαπημένα: 4
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Συναισθήματα - Εικόνες
      Ομάδα
      Ελεύθερος στίχος - Ποίηση
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

Στο φως και το σκότος, η Αθωότητα μου είναι η πιο πρόστυχη…FRACTALS...
 
ΔΙΑΜΑΝΤΗΣ ΠΑΠΠΑΣ
20-09-2006 @ 04:13
Τις αρπάζω ,τις κοιμίζω ναι ,και ταξιδεύω στην αυλαία των
ξεχασμένων πόθων σου….
…αναζητώντας αγκαλιά να ανθήσουν άδικα σε νυφίτσες πρόστυχα
βαμμένες….μα η αγνότητα σου προεξέχει απ΄ τις λέξης σαν την
άχνα της ελευθερίας σου. Απλώνω τα χέρια προς το μέρος σου ,
τα μεθυσμένα σου μηνύματα βρήκαν τον στόχο ….σου απλώνω τα χέρια,
στις εθνικές οδούς της μοναξιά σου σβήνω τις λευκές γραμμές…
…σιωπώ και ακούω την σιγή σου.

Τις αρπάζω ,τις κοιμίζω ναι ,και ταξιδεύω στην αυλαία των
ξεχασμένων πόθων σου….
…αναζητώντας αγκαλιά να ανθήσουν άδικα σε νυφίτσες πρόστυχα
βαμμένες….μα η αγνότητα σου προεξέχει απ΄ τις λέξης σαν την
άχνα της ελευθερίας σου. Απλώνω τα χέρια προς το μέρος σου ,
τα μεθυσμένα σου μηνύματα βρήκαν τον στόχο ….σου απλώνω τα χέρια,
στις εθνικές οδούς της μοναξιά σου σβήνω τις λευκές γραμμές…
…σιωπώ και ακούω την σιγή σου.

Εσείς βαλθήκατε να μας τρελάνετε σήμερα.
::up.::
justawoman
20-09-2006 @ 04:17
Μετουσίωση μυσταγωγική
τα μέσα έξω
υπέροχος λόγος ενσυναίσθητος
Goldy
20-09-2006 @ 04:49
Τι να πω βρε Έφη...
Είσαι συγκλονιστικά Απίστευτη!
Μπράβο σου κοπελάρα μου! ::smile.:: + ::up.:: + ::smile.::
Nocturna_
20-09-2006 @ 04:53
Όπως σου είπα..ώρες ώρες τη ζηλέυω τη γραφή σου..
Και πάντα με την καλύτερη έννοια..
Χαρισματική..
Καλή σου μέρα!
horseman
20-09-2006 @ 05:17
Κάποιες στιγμές τα λόγια είναι φτωχά...

μια μονάχα...

Υπέροχο...

Τίποτε άλλο...

Καλημέρα...
TAS
20-09-2006 @ 05:33
Είμαι που είμαι,
μ` αποτελείωσες
Τι να πω...
Μαζεύω τα κομμάτια μου
και πάμε για έναν ακόμη γύρω
FRACTALS
20-09-2006 @ 05:47
ok ΤAS πάμε.....
Όταν το φεγγάρι ανατέλλει
οι καμπάνες χάνονται
και εμφανίζονται
αδιαπέραστα μονοπάτια.
Όταν το φεγγάρι ανατέλλει
η θάλασσα σκεπάζει τη γη
κι η καρδιά νιώθει
σαν ένα νησί στην απεραντοσύνη...
LORKA F.G.
MARGARITA
20-09-2006 @ 06:18
στις εθνικές οδούς της μοναξιά σου σβήνω τις λευκές γραμμές…
…σιωπώ και ακούω την σιγή σου.

Ταιριάζει από όσο σπουδάζω τα ποιήματα του ....θαυμάσιο ποίημα Fractals...όποιος ακούει τη σιγή νοιώθει.. ::smile.::
FRACTALS
20-09-2006 @ 06:24
Μαργαριταρένια μου η παρουσία σου και μόνο με γεμίζει.. Ευχαριστώ…
« Ακρόνειρο »
20-09-2006 @ 07:05
Δεν ξέρω αν είμαι άξιος να κάνω σχόλια σε τόσο όμορφα πράγματα..
agrampeli
20-09-2006 @ 07:35
::smile.:: ::smile.::
Αγνή
20-09-2006 @ 07:42
Αγαπημένη μου FRACTALS, θα ήθελα φριχτά
πολύ, να καθόμουν ανάμεσα σε σένα και στον
TAS καθώς εξηγείτε ο ένας στον άλλο τον ένα....
Πες μου πως θα το βιώσω αυτό....
Goldy
20-09-2006 @ 08:01
Τόσο καιρό του λέω να πάμε για ένα καφέ αλλά...
Όσα γνωρίζω απ΄την γραφή του...
Ταιριάζει...!?
ΑΙΟΛΟΣ
20-09-2006 @ 09:40
Και αυτή η περιέργεια για την ψυχή των γυναικών _ματαιοπονείς_
ακατονόμαστα ωραία άσχημες φράσεις στον αντίλαλο σου πλανώνται.
Τις αρπάζω ,τις κοιμίζω ναι ,και ταξιδεύω στην αυλαία των
ξεχασμένων πόθων σου….

Ταξιδεύω μαζί σου στην αυλαία των ξεχασμένων κι ανομολόγητων πόθων σου…
Πολύ όμορφο FRACTALS…
Κι η αφιέρωση εξαίσια.. ::smile.::
Schatzi
20-09-2006 @ 09:47
Μέστειλες. . .
Evanje
20-09-2006 @ 15:21
ΕΞΑΙΣΙΟ... ::smile.::
AETΟΣ
20-09-2006 @ 20:32
Απλα θαυμαζω τον υπεροχο τροπο της γραφης σου...

Μπραβο σου και για την αφιερωση νομιζω ταιριαζει
απολυτα στον Τασο...
καλο ξημερωμα.

::smile.::
μπρουχίτα
21-09-2006 @ 02:49
FRACTALS, δεν ξέρω αν σού έχω πει ποτέ
πόσο μού αρέσουν αυτά που γράφεις...
πολλές φορές ταυτίζομαι..
κι όσες φορές δεν μπορώ,
απλά σε απολαμβάνω..
μπράβο!!
FRACTALS
21-09-2006 @ 08:23
Τα φιλιά μου φίλοι μου…χαίρομαι πραγματικά που σας άρεσε!
FRACTALS
27-07-2009 @ 03:41
Δικό σου ξανά και ξανά...
TAS
27-07-2009 @ 04:44
ξέρεις ότι . . .
http://www.youtube.com/watch?v=ETO3YfDKEI4&feature=related
Κακτίνα
27-07-2009 @ 11:53
κορίτσι μου...!!!
*SOS*
27-07-2009 @ 14:21
http://www.youtube.com/watch?v=usEcJwrNHAg

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο