| |
Σε μια πολυκατοικία κάπου στην Αθήνα ζει ένα παλικάρι απομονωμένο. Χρόνια βρίσκεται σ’ αυτή μα όλοι το έχουν ξεχασμένο. Σαν να μην υπάρχει, δεν κρατούν μαζί του καμία επαφή. Το φοβούνται, νομίζουν ότι είναι προβληματικό χωρίς να ξέρουν για τη ζωή του το παραμικρό.
Στην πραγματικότητα είναι βασανισμένο, στη ζωή του δυστυχισμένο, όσο κι αν προσπάθησε ν’ αντισταθεί και στα πόδια του να ξανασηκωθεί ένα εμπόδιο ήταν συνέχεια εκεί. Κάθε φορά θεατής στην ίδια ιστορία, πάντα ο πάτος η δική του αφετηρία. Μέχρι που αποφάσισε τον πόνο του ν’ απαλύνει με στιχάκια επάνω στα θρανία από την παιδική του ηλικία. Πηγή η έμπνευσή του, οδηγός τα όνειρά του.
Σε κανέναν δε θέλει να μιλάει, την τέχνη κυρίως αγαπάει, εκφράζεται μονάχα μέσα απ’ αυτή κι ονειρεύεται τον εαυτό του κάποια μέρα πάνω σε μια σκηνή. Μ’ ένα μικρόφωνο στο χέρι και σύμμαχο τη μουσική του, σκοπεύει να μεγαλουργεί κι από κάτω χιλιάδες θαυμαστές να ζούνε τις στιγμές.
Του αρέσει να δημιουργεί, έντονα συναισθήματα στους γύρω του να προκαλεί. Με όπλο του την τέχνη κι ελπίδα τη γραφή, προσπαθεί απ’ τη ζωή να μην παραιτηθεί. Ένα καταφύγιο ισχυρό που θα τον κάνει πιο κοινωνικό και ταυτόχρονα πιο δημιουργικό. Την πένα του την ονειρεύεται ισχυρή, θέλει να σ’ αγγίζει κατευθείαν στην ψυχή. Δε θέλει να είναι εμπορική μα μονάχα αληθινή. Στόχος του να σε ανατριχιάζει και να σε ταξιδεύει σε μονοπάτια που εκείνη επιθυμεί.
Ετούτο το απόμακρο και γεμάτο θλίψη παιδί μέσα του αλλάζει όταν κάτι δημιουργεί. Νιώθει ζωντανό, δυνατό, πως τον κόσμο ολόκληρο ελέγχει, καθώς μπορεί να τον εμπνεύσει. Είναι κάτι που αγαπά και συνεχίζει να το κυνηγά διότι μέσα από την τέχνη πολλά παιδιά έχει στόχο να βοηθά.
Παιδιά που βίωσαν τα ίδια ή παρόμοια γεγονότα, παιδιά απομονωμένα σε δωμάτια κλεισμένα κι από τον έξω κόσμο αποστασιοποιημένα. Για εκείνον όμως το κίνητρο είναι ένα. Η πένα του θα τα ενώσει, όλοι μαζί με μια φωνή κόντρα στην π@τ@ν@ τη ζωή. Δε θα της περάσει, τα όνειρα και τους στόχους κανενός δε θα βιάσει. Στο τέλος όλοι θα ξανασηκωθούν, στα πόδια τους θα στηριχθούν και στη δική τους κορυφή θα ανεβούν.
Εκείνο το παιδί τον πόνο μέσα του πολλές εποχές φιλοξενεί μα πλέον ξέρει πώς να το διαχειριστεί και κάποια μέρα, όταν ανέβει στη σκηνή ο στόχος θα ‘χει επιτευχθεί. Αυτά τα μεγάλα όνειρα θα έχουν υλοποιηθεί. Όλα εκείνα τα όνειρα που γεννήθηκαν μέσα από τη θλίψη, τον πόνο και που φιλοξενούσε για χρόνια το μυαλό μέχρι εκείνα να ελευθερωθούν και στη θέση τους άλλα πιο μεγάλα να τοποθετηθούν.
Ώσπου θα φτάσει η στιγμή που στ’ απέραντα της γης η φωνή του θ’ ακουστεί και με τους υπόλοιπους θα μοιραστεί όλα εκείνα που κρατούσε μέσα του βαθιά χωρίς να έχει από κάποιον μία αγκαλιά για παρηγοριά.
Στη ζωή σας να μην τα παρατάτε
Τα εμπόδια μάθετε να προσπερνάτε
Τα όνειρά σας συνεχώς να κυνηγάτε
Να φωνάζετε παρών, να μην είστε απών
Μες στη δυστυχία δεν αξίζει να ζει κανένα ον
Κλείστε τα μάτια, ονειρευτείτε και βγάλτε τα προβλήματα off
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
