| |
Μία ζωή μέσα στο λήθαργο των άλλων
Να υπνωτίζω τις δικές μου τις στιγμές
Ν' ακούω λόγια και φανφάρες παπαγάλων
Και να βυθίζομαι σε άναρθρες σιωπές...
Ν' ακολουθώ σαν την ηλίθια καθέναν
Να τον προσέχω σαν αφέντη και πασά
Και να με γράφει κάθε μέρα κι ολοένα
.. Δεν πάει άλλο.. όχι πλέον ρε παιδιά !...
Θα συνεχίσω τη ζωή μου όπως θέλω
Πάσχα στην Κρήτη.. πεντοζάλη.. τσικουδιά
Κι αν κανενός από τα νεύρα η μύτη ανοίχθη
.. Σκασίλα μου !.. Δεκάρα μια δεν δίνω πια !...
Θε να μυρίσω της πατρίδας μου το χώμα
Να δω τη θάλασσα.. τους γλάρους.. τα γκρεμνά
Πόσα στερήθηκα.. και μου μιλούν ακόμα
Μα επιτέλους.. ξύπνησα για τα καλά !....
( Κάποιοι ας πρόσεχαν να φέρονται.. σεμνά ! )
27-3-2018
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
