| |
| | Το φεγγάρι μας----άννα Γεωργιάδου---- |  | | | Το ποίημα είναι της αγαπημένης μου φίλης Άννας από τις εκδόσεις , Πνοές λόγου και τέχνης, ( Ταξίδι με τις πνοές της Άνοιξης /2, σας ευχαριστώ. | | |
Ασπρόμαυρη φωτογραφία
έγινε το φεγγάρι μας.
Καρδιά μου σ` αγαπώ!
Όλα σταμάτησαν, δεν ακούω πια τίποτα
από το δρόμο. Καμιά φωνή, κανένα αυτοκίνητο.
Όλα σταμάτησαν.
Κλειστές κουρτίνες ο χρόνος.
Χαρά, πόθος, ζήλεια, θλίψη και πάλι χαρά.
Μη φεύγεις! μείνε!
Κρατώ στο τραπέζι μου, δίπλα στη λάμπα μου
τα δώρα σου.
Τη φιγούρα πάνω στο χαρτί του Matisse
και κάτι λουλουδάκια πάνω σε χαρτί
χαρτί απλό, χαρτοπετσέτας.
Μάτια λαμπερά, μεγάλα, αιχμαλωτίζουν
τα βήματα μου.
Χέρια φτιαγμένα, χειρουργικά, μ` αιχμαλωτίζουν.
Ψηλά τα χέρια και βγάζω το χρόνο από πάνω μου.
Πετώ!
Σε παίρνω απ` το χέρι κι` αρχίζει το ταξίδι.
Μακρινό, εξωτικό, γεμάτο μυρωδιές της Ανατολής,
κανέλα, γαρύφαλλο, κίμινο.
Ο ήλιος καίει, φλογίζει τα φτερά μας.
Δεν φοβάμαι! τρέμω....
Η θάλασσα, νεράιδα μικρή, καμαρώνει
από χαμηλά
το πέταγμα μας.
Ο ουρανός συνωμοτεί μαζί μας.
Και μείς πετάμε.
Μη φεύγεις!
Πότε......?
..........Άννα Γεωργιάδου.......
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | | |
|
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
