| |
Ανηφόρισε η Θάλεια με βήμα βαρύ
και πρόσωπο θλιμμένο
στο λόφο των λυγερόκορμων κυπαρισσιών .
Στην αγκαλιά της αρμαθιά με ανεμώνες κρατεί
υπέροχο το γαλανόλευκο της φόρεμα
στεφάνι με άνθη κερασιάς στα μαλλιά φορεί.
Η όψη της θυμίζει μορφή ιδανικού αυτόχειρα
χωρίς λυγμούς με αποφασιστικότητα και πείσμα
φτάνει στο χείλος του γκρεμού όπου το πέλαγος χάσκει
κρατεί τ' άνθη σφιχτά πάνω στην καρδιά
μήπως και πέσει απαλότερα μ' αυτά .
Δελφίνια κρατούν σεντόνι λευκό που κυματίζει
στο κύμα του νερού στα μαλακά να πέσει
η πεντάμορφη να μη χαλάσει.
"Κόρη άσπιλη ,κόρη πεντάμορφη,
που δεν πρόκανες να κυλιστείς στου έρωτα τα σεντόνια,
στης άβυσσος την άκρη τι ζητάς;
Δελφίνια κρατούν σεντόνια
θα παραβούν κανόνες φυσικούς παρά τη θέλησή σου
για να σε σώσουν γιατ' είναι άδικο αυτό που σου συμβαίνει".
Έρωτα σκληρέ ,έρωτα άκαρδε λυπήσου την κόρη
μην αφήσεις τον βαρκάρη,στον κάτω κόσμο να την πάει.
Έρωτα Θεέ άλλαξε της Θάλειας τη μοίρα
μη την αφήσεις ν' αφεθεί στης θάλασσας το κύμα
Κάνε τον νέο που τρέχει πίσω της ,
την κόρη να προφτάσει
κι αντί για άδικο πνιγμό ,
αγάπη να της δώσει..
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
