| |
Που να γυρνάς,
αυτή την βραδιά που οι αναμνήσεις
καιροφυλακτούν να με εγκλωβίσουν
στης νοσταλγίας
τα απεγνωσμένα αδιέξοδα.
Πάει καιρός που
το τρενάκι των παιδικών μας χρόνων
αναχώρησε παρέα με τα εφηβικά μας όνειρα,
αμήχανη στιγμή,
έρημες οι αποβάθρες,
κι ένα ευάλωτο μέλλον να αναζητά ταυτότητα
στις σκοτεινές γωνίες των επερχόμενων καιρών,
μα τώρα πια κύλισαν τα χρόνια,
ίσως το γνωρίζεις καλά όπως και εγώ,
όσα τρένα και αν πέρασαν,
πάντα θα νοσταλγούμε εκείνη την επιστροφή,
τις διαδρομές που μοιραστήκαμε στο βαγόνι
των παιδικών μας ονείρων,
που μία ολόκληρη ζωή δεν μπορεί
να μας ξανα προσφέρει.
Απόψε άστεγη η θέληση μου,
ξεπαγιάζει στης μοναξιάς την ψυχρή ανάσα,
κι εσύ μου λείπεις λιγάκι πιο βαθιά,
σφιχτή,αγκάθινη η αγκαλιά της θύμησης,
και
αργεί τόσο πολύ να ξημερώσει η ελπίδα
στους ορίζοντες ενός κόσμου αδάκρυτου στην θλίψη.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 1
| | | | | | | |
|
