| |
Μοιάζεις σαν αφύλακτη διάβαση
η πιο σωστή παράβαση
μια ελπίδα που από αυταπάτη βλέπω ανίκητη
τρέχεις, πώς γίνεται η ζωή σου να 'ναι ακίνητη.
Μοιάζω σαν εμπόδιο που σκόνταψες
λάθος που ακόμα δεν το 'καψες
ο αιώνιος κύκλος της ζωής ο από παντού διάτρητος
ο χτύπος της καρδιάς συνεχώς αναπάντητος.
Και κάπου εκεί ανάμεσα κοίτα
που δεν μας φοβήθηκε η νύχτα
ο δρόμος ο παράλληλος που χρόνια βαδίζαμε
απότομη πήρε στροφή,
και κάπου εκεί ανάμεσα κοίτα
που δεν μας φανερώθηκε η ήττα
ο δρόμος ο απόμακρος που χρόνια χτίζαμε
ανακαλύψαμε πως έχει επιστροφή.
Μοιάζουμε σαν κορμιά που ξεβράστηκαν
σιωπές στα δύο που μοιράστηκαν
ευχές που έγιναν ενώ πέρασαν οι γιορτές
πόρτες που στέκουν συνήθως κλειστές.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
