Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132733 Τραγούδια, 271225 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Ηλιόλουστο
 


Ηλιόλουστο



Σαν τις πέτρες γυρνάνε οι μνήμες μέσα μου
Σαν ευχές και σαν κατάρες
Φανερές και κρυφές αλέθουν τα σπλάχνα μου και φτιάχνουν χώμα
Μην κι έχει μείνει κάτι ανέγγιχτο ή ξεχασμένο
Κάτι διαχρονικά θνητό και συνεπώς αβέβαιο
Να το σπείρω
Να το ποτίσω με το σάλιο μου και τον ιδρώτα μου και με το αίμα του κάθε μήνα
Να το ζήσω

Κι αν δεν έχει μείνει τίποτα απ’ όλα αυτά
Αν μόνο ευκολίες και βεβαιότητες διασώζονται στο χρόνο
Εις χουν απελεύσομαι με τη σκιά μου στην κουπαστή αποσταμένη
Σ’ εκείνο το καράβι το ηλιόλουστο
Στη μέση της κεντρικής πλατείας










 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 3
      Στα αγαπημένα: 1
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αταξινόμητα
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

...σκέτη νούμερο...(της μητρός μου)
 
malkon64
16-07-2022 @ 00:32
ΑΟΡΙΣΤΟ--ΑΙΝΙΓΜΑΤΙΚΟ ! ! !


ΚΑΛΟ ΞΗΜΕΡΩΜΑ !
Αγιοβλασιτης
16-07-2022 @ 11:32
Ιδιαίτερο...
Νάσαι καλά να δημιουργείς...
-Ειρήνη-
18-07-2022 @ 15:35
Να ελπίζεις - να ελπίζεις πάντα -
πως ανάμεσα εις τους ανθρώπους
- που τους ρημάζει η τρομερή
''ευκολία'' -
θα συναντήσεις απαλές ψυχές
με τρόπους
που τους διέπει καλοσύνη
- πόθος ευγένειας - ηρεμία
ίσως όχι πολλές
- ίσως νασ' άτυχος καμία -
τότες εσύ προσπάθησε
να γενείς καλλίτερος
εις τρόπον ώστε να έρθει
κάποια σχετική ισορροπία.
Ν. Εγγονόπουλος.

Κάπως έτσι και η γυναίκα του ποιήματός σου... ασυμβίβαστη.

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο