| |
Αχ και να μπορουσα
Ολα στον κοσμο αλλαζουν,
τιποτα δεν μενει,
ολα γνωστα φανταζουν,
μα ειμαστε ολοι ξενοι...
μα ειμαστε ολοι ξενοι.
Απ΄τον ανθρωπο ολα ξεκινουν,
εκει ολα καταληγουν,
μα οι καρδιες ειναι κλειστες
και δυσκολα ανοιγουν...
και δυσκολα ανοιγουν.
Αχ και να μπορουσα
τον κοσμο να αλλαξω...
ξανα θα προσπαθουσα
τον ανθρωπο να φτιαξω...
τον ανθρωπο να φτιαξω.
Τα λιμναζοντα υδατα,
θα΄πρεπε να ταραξω,
τον τροπο που σκεπτομαστε,
θα΄θελα ν΄αλλαξω...
θα΄θελα ν΄αλλαξω.
Απ΄τον ανθρωπο ολα ξεκινουν,
εκει ολα καταληγουν,
μα οι καρδιες ειναι κλειστες
και δυσκολα ανοιγουν...
και δυσκολα ανοιγουν.
Να μην υπαρχουνε φτωχοι,
ουτε καταπιεσμενοι,
να μην υπαρχουν τυρρανοι,
ουτε σκλαβωμενοι...
ουτε σκλαβωμενοι.
Να ειμαστε ολοι ελευθεροι,
να ειμαστε ολοι ισοι
και ολοι να σεβομαστε,
τριγυρω μας την φυσι...
τριγυρω μα ς την φυσι.
Απ΄τον ανθρωπο ολα ξεκινουν,
εκει ολα καταληγουν,
μα οι καρδιες ειναι κλειστες
και δυσκολα ανοιγουν.
Μα-οι-καρ-δι-ες-ει-ναι-κλει-στες
και-δυ-σκο-λα-α-νοι-γουν.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 6
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
