|
Μια κρύα νύχτα έσκυψε το φεγγάρι
στο ανοιχτό παράθυρό σου κι συ λαχτάρησες,
ηρέμησες όταν ένιωσες την παρουσία μου
και είπες πως ήμουν εγώ το φεγγάρι.
Πως να μη γράφω για σένα ποιήματα ερωτικά ;
Πως να μη σε αγαπώ όταν βέλη ερωτικά
τρυπούν την πληγωμένη μου καρδιά!
Πόσο μεγάλος μπορεί να είναι ο κόσμος
για να χωρέσει όλα τα όνειρα που παρέμειναν στην ομίχλη.
Αυτά που δεν πραγματοποιήθηκαν ποτέ
και σκούριασαν σαν παροπλισμένα καράβια.
Μακρινός έγινες έρωτά μου ,μου έμαθες την αγάπη
κι αργότερα την πήρες μαζί σου κι έφυγες .
Είδα τη θάλασσά μας μετά πολλούς μήνες.
Ήταν άλλη θάλασσα,όχι η δική μας,
μόνο τα ίχνη σου στην άμμο έμειναν.
Τα κύματα της θάλασσας
αρνήθηκαν να τα σβήσουν.
Θεσσαλονίκη 23 Ιουλίου 2022
|
![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | | Στατιστικά στοιχεία | | ![](skin/images/spacer.gif) | | Σχόλια: 2 Στα αγαπημένα: 0
| | ![](skin/images/spacer.gif) | | | | ![](skin/images/spacer.gif) |
|