| Παραιτούμαι! Απ’ τη ζωή μου παραιτούμαι!
Μου ‘χουν συμβεί, όσα μπορούνε!
Ναι παραιτούμαι!
Γιατί αρνούμαι! Αρνούμαι να πιστεύω στο τυχαίο,
γιατί νομίζω, πως για όλα αυτά δε φταίω!
Γιατί αδικούμε, δε μ’ αρέσει που το λέω…
Μα πάλι φταίω…
Ποιός είμαι εγώ που θα αποκλείσω το τυχαίο;
Η πιθανότητα υπάρχει… γιατί κλαίω;
Κι όμως… το ένα, της δεκάτης, της χιλιοίς,
είναι ένα νούμερο, για κάποιον, το μοιραίο.
Απολογούμαι! Γιατί μαθήματα μου έρχονται κι αρνούμαι.
Να καταλάβω δε μπορώ κι ας προσπαθούνε,
να με ωθούνε…
Αποποιούμαι! Τα πρώτα λόγια το θυμό μου εξηγούνε,
ότι δε σκέφτηκα σωστά, θέλουν να πούνε,
και δε το αρνούμαι!
Τώρα ελπίζω ότι ήτανε τυχαίο.
Τώρα ελπίζω…
Τ’ άλλο δε το ξαναλέω…
|
| | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | Σχόλια: 3 Στα αγαπημένα: 1
| | | | | | |
|