| |
Το λίπος της κάτω απο τον ηλιο μυριζε σαν μπεικον.
Σταλες ιδρωτα διεσχιζαν το μετωπο της
κι επεφταν απο το λαιμο της στα βυζια,
για να καταληξουν φανταζομαι στο μουνακι της.
Καπνιζε το αφορολογητο τσιγαρο της,
φυσωντας τον καπνο στην μουρη μου.
Ημουν ο επισημος θηριοδαμαστης της,
οταν δεν ψυχοραγουσα απο το αλκοολ
και δεν τσακιζομουν απο την μανιοκαταθλιψη,
δηλαδη σπανια.
Ειχε αλλον.
Ειχε αλλους.
Ειχε παρει τον μισο Βυρωνα
και απλα με μενα επεκτεινοταν και στον Υμηττο.
Ηξερα τι αγοραζα ομως
απο τον κουτσοδοντη Ιβαν ,
που μου την πουλησε μισοτιμης,
για να πατσισει ενα παλιο χρεος στα χαρτια προς εμενα.
Ηταν καποια ,που ανοιγε ευκολα τα ποδια
και εκλεινε δυσκολα το στομα.
Την συγχωρουσα.
Παντα την συγχωρουσα,
οταν γυριζε πισω σαν βρεγμενη κοτα
και ξαπλωνε διπλα μου στο κρεβατι
κι εγω εκανα πως κοιμομουν
και αργοτερα πως πειραζομουν
απο την συμπεριφορα της,
γιατι ηξερα οτι εμενα αγαπουσε
κι εκεινη το ηξερε,
αλλα δεν το παραδεχονταν.
κι ουτε μια φορα δεν με ειχε ρωτησει
γιατι δεν πινω μια δυο μπυρες
οπως ολος ο κοσμος.
Θα σκεφτοταν,
οτι θα ειχα τους λογους μου
να γινομαι λιωμα
και πως εγω ηξερα καλυτερα.
Σκατα καλυτερα ηξερα.
Απλα δεν ημουν μεγας φαν αυτης της ζωης
με αυτους τους ορους,
που ειναι φτιαγμενη ,
να γενναει πολλους χαμενους
κι ελαχιστους νικητες.
οχι ψαχτε αλλου.
Δεν ειμαι διαθεσιμος.
Δεν θα παιξω με αυτες τις πιθανοτητες.
Δεν θα δειχνω χαρουμενος με ενα ξεροκοματο.
Δεν θα ειμαι ευγνωμων που εχω την υγεια μου.
Υγιη δειχνει και το προβατο.
Δεν θα δοξολογω που ειμαι ακομα ζωντανος.
Ζωντανος να παω που;
Να κανω τι;
Να νιωσω πως;
Κοροιδευομαστε μεταξυ μας;
Περι αυτου προκειται ε;
Μια παγκοσμια συνομοσια.
Μια κοσμικη φαρσα.
Ετσι καθομασταν σε εξωτερικο τραπεζακι του Βενετη
Εχοντας εξωκοιλει Αυγουστο μηνα.
Χωρις ορεξη να κανουμε τιποτα.
Λες και περιμενουμε ενα αορατο φαναρι
να πρασινισει,
να περασουμε απο την αλλη πλευρα
εκει που ειχαμε ακουσει
πως η μουσικη δεν σταματουσε ποτε
η θλιψη δεν σου ετρωγε τα σωθικα
κι η ποιηση νικουσε τον θανατο
μα δεν πρασινιζε ποτε
κι εμει περιμεναμε
και μετρουσαμε Αυγουστους,
Το φαναρι προφανως ειχε χαλασει
ή δεν υπηρχε καν.
Εμεις ομως ειχαμε αρρωστησει απο αυτο.
Μονο περναμε κουραγιο απο τους αλλους αλλοκοτους,
που τον Αυγουστο σαν συνενοημενοι απο πριν
κανουν την εμφανιση τους.
Περιμεναν κι αυτοι το ιδιο φαναρι αραγε;
Καποτε δεν αντεξα και ρωτησα εναν,
που σερνε το ενα ποδι σαν φιδι
και η ματια του ηταν τοσο ανατριχιαστικη
που την θυμομουν μερες.
Εκεινος μου εδειξε το μεσαιο του δαχτυλο
και μου ειπε "κατσε".
Το προβλημα με το φαναρι ηταν ζορι
και το ελυσα με την επομενη μου ερωμενη
που με αναγκασε να περασω με κοκκινο
αν ηθελα να την πηδηξω.
Ενα απο τα αλλα προβληματα μου ειναι και ο χρονος
που χανω ψαχνοντας για δικαιολογιες,
για να κανω κατι,
ή να μην κανω.
Απλα καντο
ή ξεχασε το.
Προς τι οι τυψεις;
Κανονικα δεν θα πρεπε να απολογουμαι σε κανεναν
ουτε στον ιδιο μου τον εαυτο
Ανταυτου ειναι σαν να βρισκομαι σε ενα γαμημενο δικαστηριο
κατηγορουμενος για κατι
ας πουμε γιατι δεν δουλευω
γιατι παλευω με τις λεξεις ικανοποιωντας το βιτσιο μου
και δεν παραγω εργο σε ενα ας πουμε εργοστασιο
να εχω μισθο και αρα να καταναλωνω
ουσιαστικα αυτη ειναι η βαθυτερη κατηγορια
ΔΕΝ ΚΑΤΑΝΑΛΩΝΩ ΑΡΚΕΤΑ
βεβαια αν πω οτι καταναλωνω τα απολυτως απαραιτητα
κι οτι υπονοω οτι υπαρχουν και περιττα αχρηστα ηλιθια κτλ
θα υπογραψω με τα χερια μου την καταδικη μου.
Ετσι νιωθω ενοχος δειχνω ενοχος
και τελικα το πιστευω οτι ειμαι
Απο την αλλη υπαρχει ο νομος της προσαρμοστικοτητας
Αν μπορεις ζησε
Αν δεν μπορεις πεθανε.
Κι ομως οι περισσοτεροι δεν μπορουν ουτε το ενα ουτε το αλλο.
Αγαπουν την φυλακη τους
Πλεον δεν υπαρχει δεσμοφυλακας
γιατι δεν χρειαζεται
το πιο τρελο ειναι πως η πορτα του κελιου τους
δεν ειναι καν κλειδωμενη
Ουτε η πυλη που οδηγει εξω στον δρομο στην ελευθερια
Αν βγουν που θα πανε;
Ολη τους την ζωη την περασαν σε μια φυλακη
με πειθαναγκασμους
συμβιβασμους
θα φτασουν μεχρι την αυλη
θα κανουν 2-3 τσιγαρα
και θα ξαναμπουν στο κελι τους
σαν υπακουα αυτορυθμιζομενα ανθρωπακια.
Ο πιο σκληρος μπατσος ειναι μεσα μου
αν παω να ξεφυγω απο την ρουτινα
τρωω μια φαπα
με βλεπουν οι αλλοι που αυτοσφαλιαριζομαι
και να μαι στο ψυχιατρειο.
Το θεμα ειναι να μην με τρωει.
Οσο με τρωει υπαρχει ελπιδα
Οσο υπαρχει ελπιδα υπαρχει ποθος
υπαρχει οραμα
υπαρχει το εφλεκτο υλικο
μερικες φορες τα ονειρα γινονται πραγματικοτητα.
αυτο φοβαμαι
αυτο φοβουνται
φοβουνται τον αλλο μου εαυτο
γι αυτο και τα ψυχοφαρμακα
τα επιδοτουμενα σεμιναρια
οι συνεδριες
Ειναι παλαβο
να πιστευω πως εχω δικιο
κι ολοι οι αλλοι αδικο.
Οπως αδυνατο ειναι και το αναποδο.
Ας Διαλλεξω μια διακλαδωση
εστω και απο παρορμηση,
ακομα κι απο συμπτωση,
ή απο λαθος
και ας την ακολουθησω μεχρι τελους.
Βεβαια η διαδρομη κρεβατι καρεκλα καναπες
ειναι πιο εθιστικη απο την νικοτινη.
Ποιος ειμαι εγω; λεω
ενας ασημαντος
με σημαντικα προβληματα να λυσω
Ενα απο αυτα ειναι και αυτη που ειναι διπλα μου
που στο τελος θα με κολλησει καμμια αρρωστια
και δινω μια σφαλιαρα στην Ευα
της φευγουνε γυαλια
κι ο καφες χυνεται στα βυζια της.
Με ειπε βεβαια "ζωο" αλλα τοσο γλυκα
που μου σηκωθηκε
Πλακωθηκαμε στα γλωσσοφιλα
Το σπιτι της ηταν ουτε 100 μετρα
Η Τζενιφερ Λοπεζ που παντρευτηκε τον Μπεν Αφλεκ
στο συμβολαιο γαμου που του εδωσε να υπογραψει
ενας ορος εγραφε πως επρεπε να κανουν ερωτα υποχρεωτικα
4 φορες την εβδομαδα.
Ηταν πλουσιοι διασημοι και μαλακες
Μετετρεπαν το πηδημα σε καταναγκαστικη ψυχαναγκαστικη πραξη
το εκαναν να δειχνει βρωμικο χυδαιο
Ξεντυθηκε και ηρθε στο κρεβατι
Διεκρινα την αλωπεκιαση της
το προσωπο της απο το εντονο μολυβι ηταν σαν νυχτεριδα
τα μεγαλα βυζια της κρεμονταν απλοχερα στον χωρο
η κοιλια της πλαδαρη
τα μπουτια της ενωμενα
της ειχα παρει το κραγιον απο τα χειλη
και ξαναβαλε
σε λιγο θα της το ξαναπερνα
την ηθελα οπως η μυγα τα σκατα
ακομα κι αν ηταν η τελευταια πραξη διαμαρτυριας
στον ματαιο τουτο κοσμο
θα ξεμπερδευαμε με τις γεννετισιες ορμες μας
και θα γινομασταν δρωμενο
σε ενα δωματιο που σκοτεινιαζε ολοενα
Κανεις πια δεν πιστευε
οτι η επομενη μερα οταν αυτη θα ερχοταν
θα ηταν μια διαφορετικη μερα
λενε πως η ζωη ειναι λευκες σελιδες
και πως εμεις τις γραφουμε
πολλα λενε πολλοι
τα περισσοτερα απο αυτα ειναι μαλακιες.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 7
Στα αγαπημένα: 1
| | | | | | | |
|
