| Πόσο έχω κουραστεί
μες στη σχέση αυτή
που υπάρχει για να δικαιολογεί
ένα απόλυτο τίποτα,
και μοιραζόμαστε τη σιωπή
μήπως θέλει κάτι εκείνη να πει;
αφού κανείς μας πια δεν εξηγεί
τα πάντα φαίνονται ύποπτα.
Ναι, ναι, ναι, ναι,
φεύγω και εμείς ξανά ποτέ
κι αν ζήσαμε και κάτι καλό
στα παλιά μη γυρίζεις,
βρήκα όνειρο καινούριο, κάνω νέα αρχή
κι εσύ μην κρύβεις πια το νέο σου εραστή
ας το πούμε ο ένας στον άλλο, μαζί κι οι δυο
είναι αυτό που νομίζεις.
Πόσο έχω διαλυθεί
σε μια σκέψη κενή
μια καρδιά από έρωτα γυμνή
το τέλος το κοινό μας να σκέφτεται,
όλο να βρίσκω αφορμή
να σ' αποφεύγω όπως κι εσύ
να 'μαι εδώ, να θέλω να 'σαι αλλού δηλαδή
την απουσία του ενός ο άλλος να ονειρεύεται.
|
![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | | Στατιστικά στοιχεία | | ![](skin/images/spacer.gif) | | Σχόλια: 4 Στα αγαπημένα: 0
| | ![](skin/images/spacer.gif) | | | | ![](skin/images/spacer.gif) |
|