| |
Είχα διαβάσει κάπου ότι η μισή αγάπη είναι ουσιαστικά ο φόβος μήπως χάσεις αυτόν που αγαπάς. Από αυτό εμπνεύστηκα τους παρακάτω στίχους. Βέβαια είναι από τους στίχους που με διχάζουν, καθώς εγώ πιστεύω ότι ο μόνος φόβος που αξίζει να έχει κάποιος όταν αγαπάει κάποιον είναι ο φόβος μην χάσει τον εαυτό του εξαιτίας του φόβου του να χάσει τον άλλον..
"Μη φοβάσαι" κάποιος μου είχε πει
"Θα' ρθει η αγάπη σαν ανατολή
Και στο φως θα σ' οδηγεί"
"Μη φοβάσαι" άκουγα από μικρός
"Αυτός που κοιτάς ο ουρανός
Αλλάζει διαρκώς"
"Μη φοβάσαι" λέω πια στον εαυτό μου
Όταν νιώθω να πονά κάποιο φτερό μου
Μείνε δυνατός
Μα όταν εσύ απότομα φεύγεις
Όταν εύκολα με προσπερνάς
Όταν μπορείς μακριά μου ν' αντέχεις
Και κάπου αλλού κοιτάς
Φοβάμαι
Όταν θύελλες ξαφνικά σηκώνεις
Όταν θέλοντας με πληγώνεις
Όταν βιάζεσαι αλλού να πας
Και σαν αέρας σκορπάς
Φοβάμαι
"Μη φοβάσαι" λέω πια στον εαυτό μου
Όταν νιώθω να πονά κάποιο φτερό μου
Μείνε δυνατός
Μα φοβάμαι, φοβάμαι, φοβάμαι
Είμαι άνθρωπος, σ' αγαπώ και φοβάμαι
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 6
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
