| |
Το καστρο
Ενα καστρο...ενα καστρο...
ενα καστρο μεσ΄στον καμπο,
μας κοιταζει βλοσυρο,
το χρωμα του εχει γινει γκριζο,
σκουρινε με τον καιρο...
σκουρινε με τον καιρο.
Ιστορια...ιστορια...
ιστορια εχει μεγαλη,
μαχες εζησε πολλες,
μα οι καιροι ειναι πλεον αλλοι,
αλλαξαν οι εποχες.
Και παντου...και παντου...
και παντου τριγυρω οι τοποι,
γεμισαν χαλασματα...
Δεν υπαρχουν τωρα ανθρώποι,
μοναχά φαντασματα...
μοναχά φαντασματα.
Αν μπορουσε...αν μπορουσε...
Αν μπορουσε να μιλησει
και οσα ξερει να μας πει,
της ζωης του αναμνησεις,
θα ειχε να μας διηγηθει...
θα ειχε να μας διηγηθει.
Ιστορια...ιστορια...
ιστορια εχει μεγαλη,
μαχες εζησε πολλες,
μα οι καιροι ειναι πλεον αλλοι,
αλλαξαν οι εποχες.
Και μετα...και μετα...
και μετα απο τοσα χρονια,
περασε στην ιστορια,
γνωρισε μπορες και χιονια,
χρησιμοτητα καμμια...
χρησιμοτητα καμμια.
Μονο με...μονο με...
μονο μερικοι τουριστες
που και που το πλησιαζουν,
στεκονται και το θαυμαζουν
και φωτογραφιες βγαζουν...
και φωτογραφιες βγαζουν.
Ιστορια...ιστορια...
ιστορια εχει μεγαλη,
μαχες εζησε πολλες,
μα οι καιροι ειναι πλεον αλλοι,
αλλαξαν οι εποχες.
Μα-οι-και-ροι-ει-ναι-πλε-ον-αλ-λοι
αλ-λα-ξαν-οι-ε-πο-χες.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 5
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
