| |
“Το προαύλιο να περάσει μέσα” ,ακούστηκε από τα ανυπόφορα μεγάφωνα
του ιδρύματος σωφρονισμού ,σαν να έχει πόδια το προαύλιο.
Έκλεισαν οι θεόρατες μεταλλικές πόρτες και οι χρήζοντες σωφρονισμό
κλείστηκαν πίσω από τις πόρτες των σιδερένιων κελιών τα σίδερα.
Έκλεισα κι εγώ με τη σειρά μου την εικόνα σου μέσα μου
η θύμησή σου μου δίνει ελπίδα,με κρατά στη ζωή με αποτέλεσμα να παραμένω αλώβητος.
Με τη καρδιά και με το νου ταξίδια κάνω στο παρελθόν ,ως άλλος ταξιδευτής του χρόνου.
Είμαι ταξιδιώτης του άχωρου χρόνου και του άχρονου χώρου ,είμαι γκλουόνιο
ακολουθώ τις ζωές των άλλων στο χρόνο κι έτσι επιβιώνω, τηρώ τους κανόνες περιστροφής
κι επιστρέφω πάντα στο ίδιο σημείο.
Στην πορεία μου ,ρίχνω το σπέρμα της ελάχιστης γνώσης που απέκτησα για την εξέλιξη.
Γεννώ και μοιράζω τη γνώση ανιδιοτελώς. Ομολογώ συναντώ δυσκολίες με τους ανθρώπους
γιατί υπονομεύουν το έργο μου υποκινούμενοι από το όφελος του κέρδους,
αντίθετα με τη φύση που σιωπά και αναμένει.
Αναμένει τη διόρθωση των ανθρώπινων σφαλμάτων,ως πότε ;
Δύσκολα μετατρέπεται το πέτρινο προσωπείο της κοινωνίας σε ανθρώπινη όψη,
οι τυμβωρύχοι των ανθρώπινων αισθημάτων βρίσκονται παντού σε όλους τους αιώνες.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
