| |
Ο αέρας ήταν πάντα δυνατός
ο καιρός πολυφορεμένος
χειμώνας ζόρικος σε κάποιους αρεστός
σώμα φέτες και νους μαστουρωμένος,
η κουβέντα οπωσδήποτε ψιλή
η κουβέρτα στα πόδια ριγμένη
η ανάγκη δεύτερη και καταϊδρωμένη
η πλαστή ευημερία στην πρώτη γραμμή.
Εκείνες τις μέρες σ' έψαχνα
δίχως να σ' έχω βρει
κι αν το κατάφερνα για λίγο
πάλι σ' έχανα.
Τα χαμόγελα στα πρόσωπα σπάνια
οι θετικές σκέψεις απαγορευμένες
όλοι να σκάβουν τον πάτο μα να ζητούν επιφάνεια
οι αγάπες κι οι ανάγκες στην τύχη αφημένες,
η ελπίδα από ελπίδα αδειανή
οι καρδιές απ' όνειρα ερημωμένες
μέρες στον αέναο κύκλο τους ξεχασμένες
κι η ζωή από σκοτάδι φωτεινή.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
