| |
think tank
--------------------------------------------------
Για να γραψεις πρεπει να εισαι μονος.
Πρεπει να αντεχεις να εισαι μονος με τις σκεψεις σου.
Καποιοι δεν μπορουν ουτε 5 λεπτα.
Γεμιζουν τις ωρες τους με δουλειες με ασχολιες
με χομπι ή απλα ειναι μπροστα απο μια οθονη
και καταναλωνουν παθητικα ταινιες μουσικη ειδησεις ,
ειτε ξαπλωμενοι σε ενα κρεβατι διαβαζουν βιβλια.
Θρεφονται με σκεψεις αλλων
Ναι οι ανθρωποι αυτοι μπορει να σε διαβαζουν,
γιατι καπως πρεπει να σκοτωσουν την ωρα τους.
Θελουν να εχουν απασχολημενο συνεχως το μυαλο τους,
γιατι φοβουνται απο ενστικτο πως σε αντιθετη περιπτωση
κατι τρομερο προκειται να συμβει.
Αυτοι δεν αντεχουν την μοναξια,
γιατι δεν θελουν να αναμετρηθουν με τον εαυτο τους.
Θεωρουν πως με το να τον κρατουν ζωντανο υγιη
να τον ψυχαγωγουν να τον γυμναζουν ,
εχουν επιτελεσει το καθηκον τους.
Αλλα απο την αλλη,
ενω νομιζουν οτι ειναι σωστοι ,
δεν δοκιμαζουν να εκτεθουν,
να μεινουν μονοι.
Στην πραγματικοτητα δεν διαβαζουν ιδεες σαν κι αυτες,
γιατι τους προβληματιζουν,
τους αγγχωνουν
κι ισως τους δημιουργουν αμφιβολιες,
μηπως η τελεια σχεση με τον εαυτο τους ειναι μια φουσκα.
Ειναι ενας γαμος συμβατικος,
που εχει πεθανει χρονια τωρα.
Η συνθηκολογηση ναι.
Ο συμβιβασμος ναι.
Αυτο που κανουν ολοι ω...ναι.
Οχι δεν με διαβαζουν.
Αυτοι δεν μπλεκουν στα ποδια μου
κι εγω δεν μπλεκομαι στα δικα τους.
γιατι παει κι αναποδα.
Οσο οικεια νωθω στην απομονωση του δωματιου μου,
ακουγοντας τις μουσικες μου,
να παταω τα πληκτρα του λαπτοπ,
τοσο παγωνω στην πολυκοσμια τους,
στα μεσα μεταφορας τους,
στις πλατειες τους,
στις υπηρεσιες τους,
στα σουπερμαρκετ τους
Ακομα και στα μπαρ τους
αναγκαζομαι να μπω ηδη πιωμενος.
Καθομαι στα γαμημενα τα μπαρ τους λιωμα
και παραγγελνω σοδα κοκα σκετο καφε για να ξενερωσω.
Το διανοησε;
Μεχρι να θυμηθω.
Ποιος λογος με εσμπρωξε ως εκει.
Ποια αιτια σιγοκαιγε τα σωθικα μου.
Ποια δικαιολογια επρεπε να σκαρωσω,
για να την εβγαζα κι αποψε ζωντανος.
Κατι για μοναξια.
Κατι για γραψιμο.
Για το λεφουσι των ανθρωπων
με ολες τις πιθανες κινησεις
προς ολες τις πιθανες κατευθυνσεις
επιβεβαιωνουν τον κανονα
κι εγω ειμαι σε ρεκτιφιε
μαθαινω παλι απο την αρχη,
να μην μισω τους εχθρους μου
ειναι σε αλλη γωνια θεασης των πραγματων
και να αγαπω μια σταλα τον εαυτο μου
γιατι αλλον εαυτο δεν εχω
και η αριθμητικη πρωτης δημοτικου λεει
καλυτερα να εχεις λιγο
απο το να μην εχεις τιποτα
και πως το ολα ή τιποτα
ειναι αμερικανια
απο την αλλη ο κανονας βασιζεται στην ποσοτητα
ενω η εξαιρεση αρκετες φορες αναδεικνυει την ποιοτητα
τις μοναχικες καρδιες που συμπορευονται
συνυπαρχουν
αλληλοσυμπληρωνονται
οταν συμπτωματικα
πεφτει η μια πανω στην αλλη
τα ποδια και τα χερια ενωνονται
στοιχιζονται γινονται κλαδια
για ενα δεντρο που για να μεγαλωσει
να φτασει ψηλα ως τον ουρανο
χωρις την βοηθεια του Θεου
χωρις την αναγκη της τεχνης
πρεπει να εχει λιπασμα και νερο τις σκεψεις
τις χαζες πεζες βαρετες
περιορισμενων δυνατοτητων
μα δικες τους σκεψεις.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 5
Στα αγαπημένα: 1
| | | | | | | |
|
