| |
Όλη η ζωή μια δρασκελιά
Αφετηρία - τέρμα
Ήλιου αυγή και γέρμα
Στου χρόνου τη θηλιά
Κι εσύ ακόμη να ρωτάς
Γιατί τάχα να ζήσεις
Τί πρέπει ν' αγαπήσεις
Να χτίσεις πού φωλιά ;...
Κι εγώ απλά σου απαντώ :
Να μάθεις να βαδίζεις
Σιωπές να συλλαβίζεις
Στο μέλλον το θαμπό
Το μέσα σου ν' ανοίξεις φως
Σκοτάδια να ραγίζεις
Σε κύκλους μην γυρίζεις
Με δίχως καν σκοπό...
Κι άσε τους άλλους ν' απορούν
Γιατί βολή δεν βρίσκεις
Το ψέμα τους να πνίξεις
Tι εκείνοι δεν μπορούν
Και ας πληρώνεις ακριβά
Την κάθε μια σου λέξη
Θα έχεις επιλέξει
Πολύτιμο καμβά...
Αρκεί να βρεις τα χρώματα
Που δεν θα ξεθωριάσουν
Ποτέ να μην γεράσουν
Τα λόγια τα σοφά
Ας είναι και το αίμα σου
Στο διάβα σου να στάξεις
Άνθρωπο μην πειράξεις
Κανείς δεν σου χρωστά...
Εσύ πάντα καλόβουλα
Το χέρι να προτείνεις
Τα βάρη της ευθύνης
Ν' αντέχεις σιωπηλά
Και θα 'ρθουν κάποτε καιροί
Το δίκιο ν' αποδώσουν
Κάθε αγνό να σώσουν
Στο χρόνο που κυλά...
Αρκεί ποτέ να μην ντραπείς,
Να μην λιποτακτήσεις
Πίσω αν θα γυρίσεις
Στη λήθη θα χαθείς
Και κάθε κόπος σου παλιός
Καρπό δεν θ' αποφέρει
Αλήθειες δεν προφέρει
Το στόμα της οργής...
10-10-2014
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
