| |
Και αν κάποιος από αυτούς τους αγγέλους
με κλείσει ξαφνικά στην καρδιά του,
πως θα αντέξω την ασφυξία της ύπαρξή του;
Άκουσέ με, όμορφη αγαπημένη,
δεν μπορώ να σταματήσω να σ' αγαπώ
ανήκω μόνο σε σένα.
Ξέρω μονάχα εσένα
το χαμόγελο ,τα ξεχωριστά σου χείλη
το μυστήριο της ύπαρξής σου,
την πεισματική ναρκισσιστική εμμονή σου
να στροβιλίζεις από το παρελθόν στο μέλλον.
Είσαι η αγάπη, σαν το απλωμένο χέρι του Da Vinci
και το ψεύτικο βήμα σ' έναν ουρανό.
Είσαι αυτή που κοιμάται μοναχή
στο μικρό δάσος του στήθους μου.
Είσαι η αγάπη, το μοναδικό άνθος της μανόλιας μου.
Είσαι το κλάμα , η θλίψη κι η μοναξιά
ο ποταμός της αρετής, η αφορμή της αϋπνίας μου
και η θυσία μιας τυφλής νύχτας.
Είσαι η αγάπη, το μοναδικό λουλούδι της άνοιξης
μια εύθραυστη φωλιά, ένα αδίστακτο έλεος,
ένας εκπεσών άγγελος, πένθος ,πικρία της εφηβείας ,ένα όνειρο.
Είσαι αυτό που με σκοτώνει, με πνίγει
αλλά και το μεγάλο ιδανικό κι η αφορμή να ζω.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
