| |
Μεθυσμένα φεγγάρια
τα μεσάνυχτα φως μου,
ματωμένα σημάδια,
ο φτωχός εαυτός μου.
Ξεγραμμένη η ζωή μου
ένα ποτήρι ακόμα,
η νύχτα πληγή μου
στο άδειο μου στρώμα.
Μεσάνυχτα, ένα σ` αγαπώ
στο βοριά ψιθυρίζω,
έναν άδειο σκοπό
πληγή, δεν σ` ορίζω.
Περπατώ, παραπατώ
βουρκωμένη ζωή μου,
το παραθύρι κλειστό
στη ψυχή το καρφί μου.
Ένα μεθύσι κι` απόψε
ένα βαρύ ζειμπέκικο,
καρδιάς κομμάτια κόψε
και ένα τσιγάρο σέρτικο.
Μεσάνυχτα, μεθυσμένο αντίο
δικές μου πικρές παραισθήσεις
ένα κονσέρτο για δύο,
ζωή για να ζητήσεις.
Μεσάνυχτα, μόνο μια αγκαλιά
μεθυσμένη αγάπη μου,
μεσάνυχτα, μια γυροβολιά
να τρέχει το δάκρυ μου.
Μεθυσμένα φεγγάρια
ένα λυπημένο ταξίμι,
χαρακιές τα σημάδια
γυαλιά, καρφιά, ένα συντρίμμι.
Ένα συντρίμμι του δρόμου,
μια σκιά στο σκοτάδι,
στης νύχτας τους νόμους
ένα μεθύσι, ένα χάδι.
3-9-2022
Αδαμοπούλου Γεωργία
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
