| |
Αλίμονο καταντήσαμε δυο ξένοι
αμυδρό το φως της επιρροής σου.
Ξημέρωσε. Η όψη σου ξεθώριασε
βρισκόμαστε σε ξεχωριστούς ουρανούς.
Τα λόγια σου πικρά ,
έμειναν μετέωρα στον αέρα
άλλαξες τη ροή του χρόνου,
περνώντας τον ποταμό .
Μη γυρίσεις πίσω ,
αν επιστρέψεις άλλη θα είσαι .
Ναι .... παραδέχομαι την ήττα μου
δεν άλλαξα την πολικότητα του χρόνου,
δε λησμόνησα την όψη σου.
Παρέμεινα ερωτευμένος κι άκαιρος
πάσχιζα να σβήσω τα χνάρια του πάθους
μ' ελπίδες κι αυταπάτες
στου νου και τ' ονείρου τις στράτες.
Μια χώρα έμεινε για προορισμός μου
η χώρα των εξώτερων πνευμάτων,
θα είναι απόγιομα Σαββάτου
θα είναι και καλοκαίρι.
Τι κι αν λείψει μια κόκκος άμμου
από την πλάτη σου ξαπλωμένος
στην καυτή ακτή;
Κανένας δε θα με θυμάται μετά
μήπως δεν είμαι ήδη ξεχασμένος;
Κανένα ποίημα δε με γλυτώνει
από τη μανία του εκδικητή.
Κουράστηκα να κουβαλώ
αποθέματα δακρύων στους ώμους.
Τίποτα δεν είναι ομορφότερο
από την ίδια τη ζωή.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
