| |
Της ζωής αρχή ο έρωτας
Κι ο θάνατος το τέλος
Και τα δύο σε χτυπάνε στην καρδιά
Σαν δηλητηριασμένο βέλος
Όποιος αγαπά πονά
Κι ο καθένας θέλει ν’ αγαπηθεί
Μα όποιος χάνεται γελά
Και κανένας δεν θέλει να χαθεί
Τι είν’ έρωτας, τι θάνατος
Μπορεί κάποιος να απαντήσει?
Μιας νέας ζωής η ανατολή
Ή μοναχά η δύση?
Σκελετωμένος και σκυφτός
Ο Χάρος ο ψυχοπομπός
Τις ψυχές όλων οδηγεί
Στου κάτω κόσμου το κελί
Γυμνός ωραίος και τρελός
Ο Έρως ο αμαρτωλός
Της καρδιάς την κλειδαριά ανοίγει
Στον Χάρο δίνει τ’ αντικλείδι
Ο Έρωτας κι ο Χάροντας
Σε τέλεια συνεργασία
Τις ζωές όλων μας φέρνουνε
Σε πλήρη αταξία
Πόνο, δάκρυ και χαρά
Απόγνωση κι ελπίδα
Σπέρνουν ο έρως κι ο θάνατος
Μέσα στην καταιγίδα
Οι δύο άκρες της ζωής
Οι φίλοι και προδότες
Ο μαύρος και ο πορφυρός
Του βίου συγκρουόμενοι ιππότες!
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 7
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
