| |
, Μια μαχαιριά τελευταία, μια μαχαιριά στη καρδιά μου
κι` όλα της γης τα μαχαίρια, να` ναι δικά μου.
Ένα καρφί, δυο καρφιά, ας τρέχει το αίμα
μια προσευχή, δυο παιδιά, το γέρικο βλέμμα.
Αίμα να στάζει πηχτό, για ότι πληγώνει
ένα ακόμα σταυρό, η αλήθεια ματώνει.
Αγκάθια και χθες, αγκάθια μες στη ψυχή μου
αγκάθια, γυαλιά, η οικουμένη πληγή μου.
Μια μαχαιριά συνήθεια, μισή αιωνιότητα
καίει στα στήθια, δική μου ταυτότητα.
Σαν ανέβεις βουνά, στο ξάγναντο φτάνεις
στην ανηφόρα ζωής, ιδανικό σου μη χάνεις.
Κι` ας έκλαψες χθες κι` ας έκλαψες χρόνια
σκούπισε τα μάτια μπορείς, ψυχή μου τ` αλώνια.
Μοναχικός ο δρόμος, μοναχικά τα χαρτιά σου
πατρίδα είναι νόμος, στα όνειρα σου.
Σαν δεν σε νιώθει κανείς, χτύπα γροθιά, προχώρα
μίλα για λευτεριά, και Δαναών τα δώρα.
Κράτα τη σημαία ψηλά, έτσι σ` αρέσει
έχε ιδανικά κι` ας σε πονέσει.
Μια επανάσταση κάνε στ` αγκάθια
μην πει ο εαυτός σου, ούτε προσπάθεια.
Γράψε μονάχη σου, γράψε χίλια χρόνια
κράτα το σπαθί σου κι` ονειρέψου τ` αλώνια.
11-9-2022
Αδαμοπούλου Γεωργία
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 1
| | | | | | | |
|
