| |
Στο άγνωστο με βάρκα σαπιοκάραβο
Δίχως ναύτες ή φώτα πολλά
Μ' ένα φανάρι ελπίδα πορεύεται
Η ποίησή του μόνη συντροφιά
Στου Κυκλώνα το μάτι τώρα βρίσκεται
Το πλοίο γέρνει, στον ωκεανό, και βυθίζεται
Στην επιφάνεια βγήκε, να λέει «πάλι καλά»
Αλλά όλα του πάνε στραβά
Σε βραχώδη ακτή ξεβράστηκε
Συννεφιασμένη κιόλας, κουράστηκε
Βουνά παντού, δασώδη, μα έρημα
Μ' έναν ναό γεμάτο αίνιγμα
Πεύκα, πικραλίδες, παπαρούνες
Μοναχός περπατεί μονάχος
Μακριά από φασαρία και μπουμπούνες
Με τη γη, προσπαθεί, να γίνει βράχος
Τις νύχτες σιγοτραγουδάει κι ονειρεύεται
Τα πεφταστέρια κοιτάει και εύχεται
Το πρωί δακρύζει και προσεύχεται
Δεν κατόρθωσε κάτι, δεν παινεύεται
Μοναχός περπατεί μονάχος
Με λίγη τύχη, μα και ά(λ)γος
Μοναχός περπατεί μονάχος
Στην πηγή να ξεπλύνει το άγχος...
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
