| |
Σώπασαν τα πουλιά
Ένα τσαμπί σταφύλι
ζυγίζει τις ρόγες του
ψίχα να δώσει στα ξεραμένα χείλη
Πέφτουν ρωγμές του ουρανού
να ποτίσουν το χωράφι
θύμιση να πλουτίσει η γη
Θύμιση ζωντανή .
Δεμένη στα πανιά
η φωνή του τρυγητή Σεπτέμβρη
δίνει καρπούς , το πέρασμα
γλυκά να αφήσει το φιλί
Κι αγέρας ζεστός που γίνηκα
να χει τον τόπο της η ψυχή
ψιθυρισμό σου τραγουδώ
πως οι παντιέρες είναι εδώ
Μη το φοβάσαι το θεριό
μα κείνο το ακούνητο
που μα μαθε να λαλεί
χωρίς το δρόμο να χει γιό
Η οδος ονείρων μένει ανοιχτή
για οποιον διαβατη εχει φωνή
Σου τραγουδώ
Όλα κομμάτια που σκορπούν
μα τίποτε πιο δυνατό
από εκείνους που αγαπούν !
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 0
Στα αγαπημένα: 1
| | | | | | | |
|
