| |
σβήνουν τα φώτα ,μαγεία απλώνει,
δυο χείλη κόκκινα τόσο κοντά
χορεύει εκείνος έξω και βρέχει ,
χορεύει κι η Μέριλιν μες στα λευκά
το δάκρυ της λύτρωσης σβήνει τον πόνο
κλακέτες ακούγονται ,στο σινεμά
στιγμές στο πανί που νικάνε το χρόνο
σταρ και κομπάρσοι ,προδότες φιλιά
ταξίδι δυο ώρες χωρίς μια βαλίτσα
παράδεισος, κόλαση σ ένα ταγκό
σου πιάνω το χέρι κι εσύ μ αγκαλιάζεις
ζωές άλλων ζούμε σε ρόλο βουβό
η μουσική στην ψυχή περπατάει
εικόνες περνάνε, σκηνές προσεχώς
μια όμορφη απάτη σα χιόνι που πέφτει
κι εσύ σ αγαπώ να μου λες συνεχώς
Πώς τώρα βρεθήκαν σ ένα τραπέζι
μιας ψαροταβέρνας κι οι τρεις μαζί
Κι ο ταβερνιάρης τους κάνει κέφι Κι όλο κοντά πάει και στήνει αυτί;
Πίσω χορεύει μία ανδροπαρέα
Ο Ντίνος σκέφτεται ,τι θα τον βρει Ο Νιόνιος λέει μέσα του «η ζωή είναι ωραία»
Κι ο «γόης» της παρέας τον μπελά του θα βρει
Αγαπημένοι κι οι τρεις τους τότε και πάντα
Και στις καρδιές μας θα έχουν μόνιμα θέση Κάθε ταινία τους ..και γέλιο και δάκρυ Το παλιό σινεμά τις στιγμές έχει μαγέψει
το όνειρο τούτο κερνάει λίγη πίκρα
δεμένη στο τέλος σε γλυκό κουταλιού
ανφάς ή προφίλ, σε κοντινό πλάνο
διακρίνεις τον πόνο του ηθοποιού
αγάπη και πάθος ,το μίσος του κόσμου
η ελπίδα νικάει ,φιλμ νουάρ κι η ζωή
μοιάζει με αλήθεια με ψέμα και κλαίω
κι ας βλέπω μονάχα εικόνες σ ένα πανί
παράδεισος, κόλαση όλα εδώ
σινεμά κι η ζωή μας πως μοιάζει θαρρώ
μας κλείνει το μάτι, μας χαμογελά
το τέλος κι αν ξέρει δεν το μαρτυρά
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 6
Στα αγαπημένα: 1
| | | | | | | |
|
