Ας βγούμε απόψε στη μέση του δρόμου
Με ύφος δραπέτη.. σκιές παρανόμου
Ας πάμε μια βόλτα μαζί στην αγάπη
Απόψε η νύχτα τα φώτα ανάβει...
Ας ρίξει η μοίρα του πόθου τα ζάρια
Τ' αστέρια να γίνουν απόψε ζευγάρια
Ας κάνει ο φόβος απόψε το λάθος
Και όπου μας βγάλει το άσβεστο πάθος...
Μα κλείσε τα μάτια και νιώσε με μόνο
Και μη μου θυμίζεις ποιον έζησα πόνο
Τα χείλη σου κάθε πληγή επουλώνουν
Στα μάτια σου μέσα τα λάθη βουρκώνουν...
Απόψε θ' αφήσω και σώμα και πνεύμα
Να 'ρθεί να με πάρει του χρόνου το ρεύμα
Αρκεί μια στιγμή να σ' αγγίξω ακόμη
Κι ας νιώθω τη νύχτα αργά να ζυγώνει...
