| ΜΝΗΜΕΣ ΣΠΑΡΜΕΝΕΣ
Μνήμες σπαρμένες στον αιώνα
ζωές θαμμένες στο σκοτάδι
πάντα στο μάτι του κυκλώνα
οι αμνοί μεσ’ το κοπάδι
Με το παραμύθι του Μίδα
καθίσαν στον ίδιο θρόνο
και με του Σωκράτη το εν οίδα
της πατρίδας κέρδισαν τον χρόνο
Στρατιές από μελανοχιτώνες
συνθήματα έγραψαν στον τοίχο
για να διαβάζω στους αιώνες
ότι μ’ ακούν κι’ όταν θα βήχω
Των Εσπερίδων σου τα μήλα
τα βρήκα σ’ ένα σάκο φίλου
κι’ όταν είπα σταυρό φίλα
τα έφαγε ένεκα ζήλου
Μνήμες σπαρμένες στο αιώνα
μου’ πάνε μαζί να μείνω
για να’χω κάτι για πυλώνα
στ’ όνομα τους όταν πίνω
20_11_16
|
![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | | Στατιστικά στοιχεία | | ![](skin/images/spacer.gif) | | Σχόλια: 2 Στα αγαπημένα: 0
| | ![](skin/images/spacer.gif) | | | | ![](skin/images/spacer.gif) |
|