Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132752 Τραγούδια, 271245 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Τα φώτα που τρέμουν.-
 

Σήμερα το λευκό και δυσανάλογο φεγγάρι με κοιτάζει.
Είναι όπως χθες βράδυ,όπως θα είναι και αύριο.
Αλλά είναι ένα άλλο φεγγάρι
ποτέ δεν ήταν τόσο μεγάλο και τόσο χλωμό.

Τρέμω όπως τρέμουν τα φώτα στα νερά της λίμνης,
τρέμω όπως τρέμει ο σπουργίτης στη φούχτα μου,
τρέμω όπως τρέμει η ψυχή όταν αποχωρίζεται .

Το φεγγάρι έχει μετακινήσει τα δύο ασημένια χείλη του
και μου λέει τρεις παλιές λέξεις:
“Θάνατος, αγάπη μυστήριο..”
Η σάρκα μου τελείωσε πάνω από τη νεκρή σάρκα
φτερουγίζει η ψυχή μου προς το χλωμό φεγγάρι.

Θεσσαλονίκη 23 Σεπτεμβρίου 2022


 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 2
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Συναισθήματα - Εικόνες
      Ομάδα
      Ελεύθερος στίχος - Ποίηση
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

Ίωνας
 
Αγιοβλασιτης
23-09-2022 @ 17:24
::up.:: ::theos.:: ::up.::
Λεονόρα
23-09-2022 @ 19:36
φτερουγίζει η ψυχή μου προς το χλωμό φεγγάρι.!!!

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο