Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132744 Τραγούδια, 271244 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Το Κελάρι
 Το μικρό σχεδόν ανύπαρκτο παραθυράκι που συνέχεια ήταν καλυμμένο με ένα μπερντέ από τρίχινο χοντρό τσουβάλι, ελάχιστα άφηνε το φως να περνά στο εσωτερικό του κελαριού. Έτσι κάθε φορά που έμπαινα μέσα εκεί , ένα μούδιασμα διαπερνούσε το κορμί μου ...
 
[I]Άνοιξα χθες ένα φλύαρο κρασί
κι ήμουν το βράδυ ο μεγάλος σύντροφός του
είχε ιστορίες τόσες να διηγηθεί
και κατακόκκινες ενοχές ήταν ο αφρός του

Με εμπιστεύτηκε μιλώντας ανοιχτά
για μια αγάπη που ωρίμαζε εντός του
κι αν στο κελάρι ήταν όλα σκοτεινά
δεν ξεπερνά ότι του έκρυψε το φως του

Μου είπε για φίλους που καήκαν στη φωτιά
για καταιγίδες που νερόσαν το ποιόν του
για ένα φεγγάρι και γι' αστέρια μακρινά
κι ένα κομήτη που συντρίβει το παρόν του

Πέρασαν ώρες ζαλιστήκαμε μαζί
κι όσο λιγόστευε τόσο μονολογούσε
πως έχει πόνο κι όνομα ταξιδευτή
μα παραλήπτη πως ποτέ δε συναντούσε

Πέρασε θάλασσες στ' αμπάρια ναυτικών
συσκευασμένο τις στεριές αναπολούσε
βγήκε στην πόλη των μεγάλων μυστικών
σε μια γιορτή έγινε δώρο και αργούσε

Δεν το γευότανε κανένας στη ζωή
για μια αλητεία μετά από μήνες ξεκινούσε
σε άλλο σπίτι θα γινόταν συλλογή
και σαν παλιά σιωπή εγκυμονούσε

Μετά από χρόνια πουλήθηκε σε μια σκιά
σπάνιο κομμάτι ,ήταν η σκέψη που μισούσε
του είπε θα έρθει και για σένα η χαρά
με την λαχτάρα αυτή, αναριγούσε

Πέρασαν χρόνια από τότε και ευχές
σε κάτι χέρια αποτυπώματα μετρούσε
σκληρό γυαλι που είναι γεμάτο δαχτυλιές
κι oi εικόνες στάζουν ,απ' τη δίψα που κρατούσε

Κι έτσι βρεθήκαμε με στίχους να τα λέμε
ούτε θυμάται πως παγιδεύτηκε ως εδώ
σαν παραμύθι που τέλειωσε και πέντε
κι έτσι λυτρώθηκε μα...μέθυσα εγώ....

www.eliaspolitis.gr

[/I]


 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 21
      Στα αγαπημένα: 1
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αναμνήσεις & Βιώματα,Φιλοσοφικά
      Ομάδα
      Ελεύθερος στίχος - Ποίηση
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

Τα σύνορα του μυαλού αλλάζουν κάθε τόσο πατρίδες , διάλεξε μια και ζήσε, είναι η δική σου γη...
 
Ηλίας Πολίτης
21-09-2006 @ 15:07
...Ο υγρός και μυστήριος χώρος του αποκάλυπτε λίγο- λίγο τα χιλιάδες στοιβαγμένα πράγματά του , τα σκονισμένα και σκουριασμένα, στο φως της λάμπας μόνο όταν περνούσες δίπλα τους
.....και κάποια στιγμή το μολύβι άρχισε να τρέχει πάνω στο χαρτί. Εγραφε, έγραφε και ακόμα γράφει γιατί ήταν πολλά αυτά που είχε να πεί. Μια φορά κι έναν καιρό, όταν ακόμα ζούσαμε στα χωριά μας, πριν μας καταπιεί η μεγαλούπολη ή και η ξενιτιά ...... Απόσπασμα Του ποιητή Χαράλαμπου Κοιλιάρη . Πρώτη έκδοση στο stixoi.info 9/6/2005
Yol
21-09-2006 @ 15:13
Αυτό που μ' αρέσει στα δικά σου, Ηλία, είναι ότι ακόμα και τα μακροσκελέστερα δεν είναι κουραστικά. Είναι ιστορίες που σε προκαλούν να τις διαβάσεις ως το τέλος. Έτσι και τούτο, έτσι και το υπέροχο (το ξαναλέω) χτεσινό σου.
αυγουστης
21-09-2006 @ 15:35
...μέθυσα κι εγώ Ηλία απ΄τη χάρη του! Όμορφο και παραστατικό το ποίημά σου!
Ηλίας Πολίτης
21-09-2006 @ 15:39
Σ' ευχαριστώ πολύ Υοl για τα καλά σου λόγια ...
Ηλίας Πολίτης
21-09-2006 @ 15:40
Καλημέρα και σε σένα Αυγουστή , ας πιούμε λοιπόν ένα ποτηράκι είναι καλή σοδειά .. Πειρατικό !!! Εις υγείαν ...
ΠΑΡΑΠΟΙΗΤΗΣ
21-09-2006 @ 17:00
δεν ξεχωρίζω κάποιο στίχο Ηλία, είναι όλοι εξίσου ωραίοι
δεν θα μπορούσε να είναι διαφορετικά όταν κάποιος ανοίγει την καρδιά του στο...εξομολογητήριο. εις υγείαν
psevdonymo
21-09-2006 @ 17:50
Αριστουργηματικό!
Στην υγειά σου Ηλία
anthrakoryxos
21-09-2006 @ 18:03
Γειά μας Ηλία! Με εκφράζει!!
justawoman
22-09-2006 @ 00:37
Εξαιρετικό, τραγούδι παραμύθι
υπέροχες οι εικόνες και οι αισθήσεις που εγείρει

Τους παρακάτω στίχους τους αγάπησα

Πέρασαν ώρες ζαλιστήκαμε μαζί
κι όσο λιγόστευε τόσο μονολογούσε
πως έχει πόνο κι όνομα ταξιδευτή
μα παραλήπτη πως ποτέ δε συναντούσε
seizeTHEday
22-09-2006 @ 01:09
Πολύ καλό Ηλία!
Καλή σου μέρα!
::smile.::
MARGARITA
22-09-2006 @ 02:06
Έτσι κάθε φορά που έμπαινα μέσα εκεί , ένα μούδιασμα διαπερνούσε το κορμί μου ...

Έτσι μούδια σα και μετά μέθυσα Ηλία με το ποίημα σου...καλημέρα φίλε ::smile.::
χρήστος
22-09-2006 @ 03:08
μεθυστικές αναμνήσεις όλο ποίηση, καλημέρα φίλε μου να σαι καλά!!
ΙΩΑΝΝΑ
22-09-2006 @ 04:12
(Ας ξαναχτυπήσω...και ας ξαναφύγω ::razz2.:: )

Αυτό το κελάρι ,σίγουρα,''κρύβεται'' στο Σπίτι με τα γιασεμιά...στο δρόμο με τα όνειρα !!!

Τον θαυμασμό μου ...για κάθε σου αριστούργημα !!! ::smile.::
agrampeli
22-09-2006 @ 05:38
Κι έτσι βρεθήκαμε με στίχους να τα λέμε
ούτε θυμάται πως παγιδεύτηκε ως εδώ
σαν παραμύθι που τέλειωσε και πέντε
κι έτσι λυτρώθηκε μα...μέθυσα εγώ

ωραίοοοοοοοοοοο ::smile.::
Ηλίας Πολίτης
22-09-2006 @ 05:48
Kαλησπέρα σε όλους και στον καθένα ξεχωριστά . Τα σχόλιά σας δύναμη για να συνεχίζω και οι υπερβολές ( lyrics , IΩΑΝΝΑ , άσε το γλύψιμο δεν πιάνει) καμπανάκι για να μη γίνω σαν αυτούς που κοροϊδεύω .. Καλό Σαββατοκύριακο με χαμόγελο και ανοιχτά παράθυρα στη σκέψη... Σας ευχαριστώ !! ::angel.::
ΙΩΑΝΝΑ
22-09-2006 @ 08:45
Εγώ,lyrics, δεν είχα ζητήσει τίποτα.... ::rol.:: , οπότε...
Ηλίας Πολίτης
22-09-2006 @ 11:27
Καλά τότε θα κάνω ομοιοπαθητική,," Είσαι απίθανος" ,μεγάλος ,τρισμέγιστος ,δίσδασκε αγόρι μου, Κ Α Τ Α Π Λ Η Κ Τ Ι Κ Ο Σ , τρις ποιητής, καλά πάω; "Να κάνω και συνδυασμούς; βοηθάει; ::wink.::
Evanje
22-09-2006 @ 12:22
Πραγματι, καθολου κουραστηκο για το μεγεθος του !! Θα επρεπε να πληρωνεστε για τον κοπο σας και για το ταλεντο σας. ::smile.::
0 Rh -
22-09-2006 @ 14:30
με μέθυσε κι εμένα αυτό το γλυκό κόκκινο κρασί (έτσι το είδα)..
ΚαΤερίνη
23-09-2006 @ 00:32
Πολύ όμορφο ταξίδι με παρέα αυτό το κρασί! ::smile.::
Ηλίας Πολίτης
23-09-2006 @ 05:05
Καλησπέρα σε όλους καλό Σ/Κ να έχετε ,σας ευχαριστώ πολύ !!

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο