| |
Το σούρουπο στις ρούγες,
μαζεύονταν οι γιαγιάδες
με τις μανάδες μας αντάμα.
Ένα μαύρο χρώμα εικόνα
ένα μαύρο τσεμπέρι θύμηση.
Κάτω από τη μουριά
που βγαίναν οι νεραίδες
τα ξωτικά, τα πιο φοβιστικά
φαντάσματα.
Στο ρέμα κάτω του
Κοντομηνά τα βράδια
έβγαιναν στ` άσπρα
οι νεραίδες.
Κι` απάνω ψηλά στα
Παλιολάζια κάτι θεόρατοι
γίγαντες.
Στο βράχο στο Κοτρώνι
έβγαινε, ο πιο μεγάλος
μεγάλος! μ` ένα μπαλτά
στο χέρι.
Όλο το χωριό είχε
ρέματα και βράχους,
πω! πω! πόσα φαντάσματα,
κρυμμένα στα φουστάνια,
τα κούτσικα
μαζεμένα κουβαράκι
ακούγαμε κι` ακούγαμε
μέχρι να πέσει
η νύχτα.
Και ρθει η κουκουβάγια
πάνω στο καμπαναριό
φόβος! και τρόμος!
Αλήθεια οι μανάδες
γιατί γέλαγαν? κρύβοντας
με το μαντήλι το
πρόσωπο τους που όλο
και θα έλειπε κανένα
δόντι.
Είχαμε αλήθεια τόσα
πολλά φαντάσματα,
για μύξες και
για κλάματα.
25-9-2022
Αδαμοπούλου Γεωργία
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
