Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132744 Τραγούδια, 271243 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 λίγο χρυσάφι
 
Κλέβω λίγο χρυσάφι
Απ τον ήλιο
Λίγο ασήμι από τα αστέρια
Και μια φεγγαραχτίδα ελπίδα
Για σένα

Κρύβω το δάκρυ στο ματόκλαδο
Την μοναξιά στα δύο μου χέρια
Την αγωνία πέρα απ την μέρα
Για Σένα

Κλαίω την νύχτα
Που το φεγγάρι είναι ολόγιομο
Και δίνω τα δάκρυα
Να σε κερδίσω
Εσένα

Καίω τις ανάσες
Της θάλασσας
Να βρω τρόπο
Να σε συναντήσω

Κοιτάζω μέσα απ τα φθαρμένα
Κρύσταλλα
Του ουράνιου καθρέφτη
Μήπως και πέρασες απ κει
Κι έγινες της καρδιάς μου κλέφτης





 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 7
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Συλλογή
      γαλάζια γραμματα σιωπής
      Κατηγορίες
      Έρωτας & Αγάπη
      Ομάδα
      Ελεύθερος στίχος - Ποίηση
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

Carpe diem
 
axilleas05
21-09-2006 @ 15:12
Υπεροχο....
Ηλίας Πολίτης
21-09-2006 @ 15:26
Ρομαντζάδα αισθημάτων !!!
TAS
22-09-2006 @ 01:55
Ο ήλιος κλέβει απ` το χρυσάφι σου καλή μου!

Αναστασία μου Σ` ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ!
Η απαγγελία σου χθες βράδυ
ανέβασε στα ύψη αυτές τις βραχνιασμένες μου λέξεις
Ακόμη και ...οι δικοί μου,
τις είδαν με άλλο μάτι!

Κι η φωνή σου: ΑΓΑΠΗΜΕΝΗ!
MARGARITA
22-09-2006 @ 02:08
Είσαι χρυσάφι Αναστασία μου με ΤΑΣ... ::smile.::
χρήστος
22-09-2006 @ 03:10
πολύ πολύ όμορφο, να σαι καλά!!!
Evanje
22-09-2006 @ 12:25
Υπεροχο ' Παρα πολυ μου αρεσε Μπραβο !!!!! ::smile.::
ΑΙΟΛΟΣ
23-09-2006 @ 13:25
Κοιτάζω μέσα απ τα φθαρμένα
Κρύσταλλα
Του ουράνιου καθρέφτη
Μήπως και πέρασες απ κει
Κι έγινες της καρδιάς μου κλέφτης

Υπέροχο Οφιλία…
Σε βλέπω μσς απ΄ τα φθαρμένα κρύσταλλα να ξεπροβάλεις…
Να γεμίζεις τον ουράνιο καθρέφτη με την παρουσία σου…
Να νανουρίζεις με την ουράνια φωνή σου τ΄ άστρα…
Να ανταμώνεις κάπου εκεί ανάμεσα τον κλέφτη της καρδιάς σου…
Και ν΄ ανασαίνετε παρέα… ::smile.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο