| Σε μια γωνιά του κόσμου
φυτρώναν άγρια ρόδα,
φύτρωναν κρίνα,
Σεπτέμβρη μήνα.
Κίτρινα και λευκά
Κάτω από τον ίδιο ήλιο,
Πάνω στο ίδιο χώμα.
Θυμάμαι ακόμα.
Το άρωμά τους τριγύρω
μοσχοβολούσε με κάθε χάδι
κι όσο απλωνόταν βαθύ σκοτάδι
τόσο εκείνα ζωή σκορπούσαν.
Όνειρα φτιάξανε για να χωρέσουν
στα πέταλά τους την λευτεριά.
Λυτά ανέμισαν μαύρα μαλλιά,
με αίμα και δάκρυ τα πλύναν.
Σε μια γωνιά του κόσμου
τα ματωμένα λουλούδια
χόρεψαν μόνα, Σεπτέμβρη μήνα,
κίτρινα κι άσπρα, ρόδα και κρίνα...
|
![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | | Στατιστικά στοιχεία | | ![](skin/images/spacer.gif) | | Σχόλια: 5 Στα αγαπημένα: 1
| | ![](skin/images/spacer.gif) | | | | ![](skin/images/spacer.gif) |
|