| |
Κι εκεί μεσ' στα μεσάνυχτα
βγήκανε τα φαντάσματα
κι εκείνοι που τα φέρανε
δεν γνώριζαν δεν ξέρανε
κι ανοίξανε δυό πήχες
το στόμα τους, μα οι τύχες
ως Μοίρες τους φασκέλωναν
που σαν το φως ελάβωναν
γελούσαν και γλεντούσαν
και τώρα απορούσαν
και ρίχνουν το ανάθεμα
και τάχα μου το λάθεμα
στα θύματα και πάλι
κι όχι στο αιώνιο χάλι
του μαύρου συρφετού τους
που δεν νογάει ο νους τους.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
