| |
Τα δυο σου χέρια πήρανε
ζωή μου και τη χάνω,
στους ουρανούς τη πήγανε
νιώθω πως θα πεθάνω.
Σ` αγάπησα σαν Παναγιά
σαν το παιδί τη μάνα
μα της καρδιάς σου η απονιά
είχε δικά της πλάνα.
Σ` αυτά εγώ δεν ήμουνα
μ` είχες καιρό ξεγράψει
άδειο σακί απόμεινα
με είχες πια πετάξει.
Σου δωσα ανάσα και πνοή
σου δωσα τη ζωή μου
και ένα ανήλιαγο πρωί
πήρες την ύπαρξη μου.
Σκουπίδι, εσύ την έκανες
κι` έβλεπες πως πονούσα
με τσάκισες, με έσβησες
γιατί σε αγαπούσα
Τίποτα δε θυμήθηκες
από τα χρόνια εκείνα
άπονα μ` απαρνήθηκες
και μ` έβαλες στο μνήμα.!!
Γυρνάω τώρα μοναχός
στους δρόμους κι` όλο κλαίω
πέτρα μου γίνηκε ο καημός,
να` σαι καλά σου λέω.
1-10-2022
Αδαμοπούλου Γεωργία...............Καλό μήνα............
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 6
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
