~ Εφυγα ~
21-09-2006 @ 16:37 | Το Ρόδο ανακατεύεται με το άρωμα του νεκρού...
Το χθες αντιστέκεται στο σήμερα...
Γονατίζει, αρρωσταίνει η πεθαίνει...
Ναι ίσως ο θάνατός εξιλεώνει την μέχρι τώρα πορεία του...
Σωρός σκουπίδια με πολύτιμες πέτρες αγκαλιά...
Κι εσύ καθηλώνεσαι σ' επιλογές που διχάζουν...
| |
guesswho
22-09-2006 @ 01:04 | ::smile.:: | |
justawoman
22-09-2006 @ 01:10 | Είναι πολύ καλό το κείμενό σου Στέλιο
ξαναδές το όμως σε παρακαλώ
είναι κρίμα να έχει λάθη (ορθογραφικά εννοώ)
την καλημέρα μου | |
MARGARITA
22-09-2006 @ 02:16 | Βιάσου να φύγεις πριν σε πνίξουν οι άγριες οσμές...
Ασε το πόνο να καρφωθεί στο κέντρο της γης...
Μονάχα τότε θα χαρείς το κόκκινο του πόθου...
Στην θέα της νεκρώσιμης Τελετής του χθες...
Μονάχα τότε...
Πάρα πολύ όμορφο μόνο που διαφωνώ να κηδέψω το χθες μια και το χθες είμαι εγώ και αρνούμαι να συμφωνήσω ότι πέθανα
::smile.:: | |
FRACTALS
22-09-2006 @ 03:57 | Οι επιλογές μερικές φορές δεν είναι αυτές που πρέπει…και το πληρώνουμε ,στο πλήρωμα του χρόνου…αυτή είναι η ζωή… όμορφο το δημιούργημα σου,horseman…. | |
agrampeli
22-09-2006 @ 06:09 | πολύ όμορφο ::smile.:: | |
AETΟΣ
22-09-2006 @ 09:07 | Πολυ ωραιο!!! ::smile.:: | |
maninoula
22-09-2006 @ 11:05 | ΚΑΙ ΑΥΤΟ Μ'ΑΡΕΣΕΙ ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ ΒΡΕ ΣΤΕΛΙΟ ΓΡΑΦΕΙΣ ΦΟΒΕΡΑ ::yes.:: | |
horseman
22-09-2006 @ 16:09 | justawoman το γαμότο είναι ότι βγάζω μαργαριτάρια τα βόλεψα μάλλον...
Μαργαρίτα μεταφωρικά γράφω...
το χθές που δεν εγκλωβιζόμαστε από τις δαγκάνες του για να ζήσουμε το σήμερα...
Εφη χαίρομαι για την παρουσία σου...
fani kai γλυκιά μου Μαρίνα(ψυχούλα μου)...
Να είστε πάντα καλά...
Την αγάπη μου σε όλους...
| |
 |
