| |
Περίεργα από παιδί τα όνειρα αγάπησα
τους δρόμους του νερού και της αλμύρας
στη μοναξιά μου ποτέ δεν σκιάστησα
δεν πίστεψα στα θαύματα της μοίρας.
Οι θάλασσες βαριά με νανουρίσαν
το φως και η σκιά, κορόιδευαν το σώμα
τα όνειρα μου απ το μυαλό μου σβήσαν
μεγάλωσα μα φαίνεται ν’ αντέχω ακόμα.
Τις νύχτες θαλασσί βάφω τα όνειρα μου
και παίρνει το κορμί θαλασσινό ένα χάδι
θα μένω στάσιμος στην κοσμοχαλασιά μου
να γίνω φάρος καραβιών μες το σκοτάδι .
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
