| Τη τελευταία νύχτα μας, έλα να μ` αγκαλιάσεις
δώσε μου χίλια τα φιλιά, θα φύγεις, θα ξεχάσεις.
Κράτα με απόψε σαν μωρό, να με παρηγορήσεις
πάρε μαζί σου μια καρδιά, εσύ να την κρατήσεις.
Τι να την κάνω την καρδιά, μόνος χωρίς εσένα
πα` ρτη ψυχή πα`ρτη χαρά, θα ζεις χωρίς εμένα.
Σαν ξημερώσει η αυγή, ξημέρωμα δεν θα` ρθει
σκέφτομαι και αναπολώ, τον έρωτα που εχάθει.
Θα μάσω τα κομμάτια μου, τις πληγές θα κλείσω
μη μου φοβάσαι αγάπη μου, λεύτερη θα σ` αφήσω.
Θα γύρω στα σεντόνια μας, μόνος μου να θρηνήσω
κλειστά τα παραθύρια μου, για πάντα θα τ` αφήσω.
Όλοι θα λένε ζει εκεί, ένας τρελός ερημίτης
ένας απόκληρος ζωής, της γειτονιάς αλήτης.
Δε θέλω ήλιου φως, φεγγάρι μη με δει
μεγάλη αγάπη έχασα, ζωής ήταν πηγή.
Τα δάκρια τρέχουνε βροχή, μονάχος μου μιλάω
δεν θέλω άνθρωπο να δω, μια λύτρωση ζητάω.
Όταν διαβούνε οι καιροί, τα χρόνια θα περάσουν
ίσως η λήθη να με βρει, τα μέσα να ησυχάσουν.
Ο χρόνος να με λυπηθεί, παράθυρα ν` ανοίξω
να δω τον ήλιο και το φως, τις θύμησες να πνίξω.
6-10-2022
Αδαμοπούλου Γεωργία
|
| | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | Σχόλια: 3 Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | |
|