| |
Τι μου ζητάς και δε μ’ αφήνεις να αγιάσω;
Πολύ περπάτησα που μου ζητάς να φτάσω;
Δεν σου αρκώ κι όλο ζητάς… κάτι ακόμα;
Όσο μακριά κι αν περπατώ, βρίσκω νερό και χώμα!
Τι μου ζητάς να καταλάβω την αλήθεια;
Αφού είναι άπειρη η γνώση στη ζωή!
Πως απαιτείς να καταφέρω να ενώσω,
τις αρετές που ενισχύουν την ψυχή;
-Δεν σου ζητάω να αγιάσεις,
μήτε να βρεις όλης της γνώσης θησαυρούς.
Μόνο να μάθεις πως δε ξέρεις,
και κάθε πράγμα σαν καινούριο να ακούς.
Δε σου ζητώ να φτάσεις κάπου,
μα να βαδίζεις γύρω να παρατηρείς.
Ο προορισμός δεν υπερέχει απ’ το ταξίδι,
η αναζήτηση ορίζει τι θα βρεις!
Αν δε ζητάς τότε θα δεις ό,τι υπάρχει,
αν ψάχνεις κάτι, μόνο εκείνο θα φανεί,
αντί λοιπόν να ψάχνεις για ένα δέντρο…
Ζήσε στο δάσος που ονομάζεται ζωή!
Να μη ζητάς, να αναζητάς και να κινείσαι,
η αρμονία… είναι η θετική φορά,
Ποτέ μη “γίνεις” μοναχά εσύ να “είσαι”
λέξεις μικρές, κάνουν μεγάλη διάφορα…
Ευτυχισμένος δε θα γίνεις κατά τύχη,
όσοι δεν ξέρουνε, σε λένε τυχερό,
Ευτυχισμένος για να είσαι έχεις πετύχει,
να αναζητάς και να βιώνεις το εδώ!
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
