| |
Ο Διγενής ψυχοραγεί, μ` ένα καημό και λέει
που είστε μωρ Ελληνόπουλα, γιατί η πατρίδα κλαίει.
Τ` άκουσε ο Αλέξανδρος πάνω στο Βουκεφάλα
κι` από τα πέρατα της γης, ζητά να μάθει κι` άλλα.
Σπαθιά κι` ακόντια άφησε, ένας λυγμός τον ζώνει
Ελλάδα μου πως σ` άφησα, τώρα ποιος σε τελειώνει.
Ένα μολύβι έπιασε ο Βύρωνας και γράφει
κληρονομιά σας άφησα, το Μεσολόγγι εχάθει.
Κι` ο Καρυωτάκης έβαλε, σκισμένο πανωφόρι
εδάκρυσαν τα μάτια του, στη γης του οι εμπόροι.
Δυο φορές αυτόχειρας, δυο φορές στο Χάρο
κάλλιο στα μαύρα χώματα, Ελλάδα δίχως φάρο.
Ο Λεωνίδας μάζεψε, όλους και τους τριακόσιους
για σηκωθείτε σεις αετοί, Ελλάδα, δίχως όσιους.
Κι` ο Καζαντζάκης υψώθηκε, ψηλά στο Ψηλορείτη
Χριστός ματασταύρωθηκε κι` η γης όλη εσείσθει
Κι` ο Ρήγας στα υψώματα, φωνάζει στα στερνά
ως πότε παλικάρια, θα ζείτε στα στενά.
Ο Οδυσσέας έφτασε γοργά εις την Ιθάκη
εσείς μωρέ κακόμοιροι, τι γίνατε όλοι ράκη.
Η Αλεξάνδρεια σείστηκε, μίλησε ο Καβάφης
τους βάρβαρους προσκύνησες, Ελλάδα μου κι` εχάθεις.
Παπαδιαμάντης μας κοιτά από τη Σκιάθο τώρα
δακρύζει, κλαίει ο γέροντας, των Δαναών τα δώρα.
Τι τα μετράτε ωρε εσείς, εδώ πουλούν τη γη μας
και μέσα εδώ στα μνήματα, καίγεται η ψυχή μας.
Η Μπουμπουλίνα ζώστηκε, σπαθιά και γαιταγάνια
στις Σπέτσες μοιρολογά, στο σβέρκο σας φιρμάνια!!
Ξύπνησε ο Κάλβος και κοιτά, μια χώρα σκλαβωμένη
σημαία μας, ωρε Γραικοί, απ` τα κόκκαλα βγαλμένη.
Πως την υπερασπίζεσθε, τι κάθεστε βουβοί
για σηκωθείτε όλοι μαζί, η χώρα ειν ακριβή.
Κι` ήρθε και γέμισε η γη, όλα τα παλικάρια
σε ξερονήσια που άφησαν, τα νιάτα τα φεγγάρια.
Κι` είναι ο κατάλογος μακρύς, η δόξα κι` η τιμή μας
σε τούτα άγια χώματα, εμείς με το σπαθί μας.
Λύκους, ζουλάπια, ύαινες, στο σβέρκο μας δεν θέμε
θα` ρθει η ώρα, η στιγμή, εμείς μωρέ δεν κλαίμε.
Είμαστε αετού γενιά και τέκνα της οργής
είμαστε σπόροι λευτεριάς κι` η ελπίδα επί γης.
8-10-2022
Αδαμοπούλου Γεωργία
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
