Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132744 Τραγούδια, 271243 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Όνειρο ήταν
 εφιάλτης;
 
Μυστηριώδες όνειρο με ξύπνησε
Ήμουνα λέει,
κόρη μιας άλλης μάνας
μιας άλλης νύχτας το στερέωμα

Μα ήταν πικρή εκείνη η μάνα κι ένοχη
ικέτιδα στα πόδια μου
ελλόχευε
σ’ ευαισθησίες άγνωστες
και φόβους

Μ’ έπνιγε ο πανικός στα μάτια της
μοχθώντας ν’ ανασάνει τον ίδιο αέρα
να οσμωθεί το γνώριμο, της εκπνοής
Ήτανε τόσο ξένη αίσθηση

Αδύνατον
τον πόνο να συμμεριστώ
να επωμισθώ εκείνο το φορτίο
που πάσχιζε γλυκά να μου αποθέσει

Κι όμως
Ήταν δικό μου όνειρο



 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 14
      Στα αγαπημένα: 1
 
   

 Ταξινόμηση 
       Συλλογή
      φφφφφφ
      Κατηγορίες
      Συναισθήματα - Εικόνες
      Ομάδα
      Ελεύθερος στίχος - Ποίηση
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

Οι λέξεις έχουν κι άλλο φλούδι παραμέσα. Όπως τα μύγδαλα κι η υπομονή (Γ. Ρίτσος)
 
keadas
21-09-2006 @ 22:49
Φτιάχνεις κόσμους πολλων διαστάσεων.
Μολις άνοιξες θέμα το οποίο θα το δείς σύντομα αναρτημένο
Καλημέρα!

Φεγγαρόλυκος
21-09-2006 @ 23:03
Πολύ ομορφο
justawoman
22-09-2006 @ 00:12
Keada καλημέρα, συναντήσεις πολλαπλών επιπέδων
Μοναχικέ, ευχαριστώ
guesswho
22-09-2006 @ 00:43
τέλειο μάτια μου...με άγγιξε.
Σελίνα
22-09-2006 @ 00:45
μπράβο σου, πολύ δυνατό
seizeTHEday
22-09-2006 @ 00:59
Στην υγειά των γλυκών και ζεστών ονείρων,
που μας κάνουν να ταξιδεύουμε!
Καλή σου μέρα!
::rol.::
TAS
22-09-2006 @ 01:36
Λυπάμαι να μισήσω την αθλιότητά σου
Αυτά τα δάκρυα, είναι τα πιο πικρά
Όλο οίκτο για σένα και την απόπειρά σου
να μου φορτώσεις τη μιζέρια
της στεγνής ματιάς σου
Μάνα μετάθεση
Μισώ τον εαυτό μου που σε λυπάται

Σε πρώτο επίπεδο...
MARGARITA
22-09-2006 @ 02:32
Κι όμως
Ήταν δικό μου όνειρο!

Καλημέρα γυναίκα με την όμορφη γραφή...θα συμφωνήσω με τον Καιάδα και περιμένω να δω τι όμορφο θα φτιάξει ::smile.::
χρήστος
22-09-2006 @ 03:17
πολύ πολύ καλό, καλή σου μέρα
αυγουστης
22-09-2006 @ 03:36
Woman έγραψες!
Nocturna_
22-09-2006 @ 03:47
justawoman..
Στην τελική..όνειρα, εφιάλτες..δικά μας είναι..
Ότι και να γεννάνε μέσα μας
είναι από τα λίγα αποκλειστικά δικά μας που έχουν απομείνει..
Καλοδεχούμενα..

Την καλημέρα μου..
FRACTALS
22-09-2006 @ 04:14
Κατά αρχήν αγαπάς την Κ. ΔΗΜΟΥΛΑ αυτήν την ΠΟΙΗΤΡΙΑ…και σε χαίρομαι για αυτό….για την γραφή σου τι να πω _έκτός του ότι σε διαβάζω _ θεωρώ ότι γράφεις με πλήρη έλεγχο, διαλέγεις τις λέξης σου με τέτοιον τρόπο που αναδεικνύουν τις ανησυχίες σου …ευχή : να γράφεις έτσι πάντα .

Oλιβίνης
22-09-2006 @ 05:06
Θελει ψυχη και δυναμη να κανεις τον εφιαλτη ποιημα!
Και απ' οτι φαινεται εσυ τα εχεις και τα δυο.
agrampeli
22-09-2006 @ 06:26
::smile.:: ::smile.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο