| |
Αλάτι στην πληγή
Σε μιαν ανύποπτη στιγμή
μ’ ένα κομμάτι μουσική
στις αναμνήσεις μιας αγάπης ταξιδεύω
τα όσα ζήσαμε μαζί
βαθιά χαράζω στην ψυχή
μέσα σε όνειρα το ύφος της γυρεύω
Λόγια που χάνονται στο φως
της συνειδήσεως φρουρός
βγαίνουν της νύχτες σαν τη μοίρα μου στοχεύω
χρόνος που γίνεται εχθρός
κάθε μου σκέψης κυνηγός
κλέβει τη δύναμη που έχω να πιστεύω
Πίνω τον πόνο σαν κρασί
βάζω αλάτι στην πληγή
λεηλατώ τον κυνηγό που με κουρσεύει
γράφω με πένα σε χαρτί
ζωής παρθένας συνταγή
που με αγρίμια και με τέρατα παλεύει
Μ’ αργό και σταθερό ρυθμό
να ημερεύω τον θυμό
πνίγω τα όνειρα που γίναν αυταπάτες
φέρνω το τρένο στον σταθμό
τραβώ τον τυχερό λαχνό
στρώνω στο πάτωμα κατάλευκες φλοκάτες
Σ’ όλα τα θέλω, της ευχές
της μαύρης νύχτας προσευχές
τον πανικό που με φιλάει πως να κρύψω
νεράιδες, μάγισσες, ξωθιές
δεν επουλώνουν της πληγές
χτυπούν την πόρτα της καρδιάς μου να ανοίξω
Πίνω τον πόνο σαν κρασί
βάζω αλάτι στην πληγή
λεηλατώ τον κυνηγό που με κουρσεύει
γράφω με πένα σε χαρτί
ζωής παρθένας συνταγή
που με αγρίμια και με τέρατα παλεύει
Πριν κουρασμένος κοιμηθώ
πάλι θα ξαναθυμηθώ
μια ιστορία που φαντάζει ξεχασμένη
στα περασμένα σα γυρνώ
ένα φιλί για φυλαχτό
σε μια αγάπη απ’ τον χρόνο προδομένη
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
